Γράφει η Βάγια Αγγελακοπούλου
Λόγια εφήμερα, πλασμένα από ψέμα. Φρούδες υποσχέσεις, που μένουν στα σκαριά. Ίσως τη στιγμή που τις ξεστομίζεις, τις νιώθεις. Κάτι και η παρορμητικότητα, δεν θέλει πολύ να ειπωθούν τα λόγια τα μεγάλα. Γι’ αυτό ακριβώς δεν χρειάζεται να βιάζεις τις λέξεις. Μη τις σφετεριστείς για χάρη εντυπωσιασμού. Μην τις παίρνετε τοις μετρητοίς. Είναι «μικρές», όταν δεν συνοδεύονται από τι αντίστοιχες πράξεις.
Να προσέχεις πώς τις ξεστομίζεις. Με πολυτελή λόγια κερδίζεις κάποιον ή κάτι, αλλά μόνο παροδικά. Αν αυτά τα λόγια δεν τα μετουσιώσεις σε πράξεις, μόνο να χάσεις έχεις. Αν δεν είσαι σίγουρος ότι μπορείς τα λόγια να τα κάνεις πράξη, μην τα πουλάς. Και τόσο ακριβά. Προτίμησε τη σιωπή. Τη σιωπή που είναι αληθινή, χωρίς να τάζει τίποτα. Τη σιωπή που συνοδεύεται με κινήσεις, με συναισθήματα, με πράξεις. Μη τη φοβάσαι τη σιωπή.
Μπουχτίσαμε από λόγια, δίχως αντίκρισμα. Από θεωρίες και συζητήσεις χωρίς τέλος. Από χιλιοειπωμένες λέξεις, που πλέον έχουν χάσει την ουσία τους. Τα λόγια έχουν την μαγική ιδιότητα τόσο όμορφα να σε υψώσουν στα ουράνια, και με άγαρμπο τρόπο να σε προσγειώσουν. Γι’ αυτό τα λόγια χρειάζονται φειδώ. Λες «μου λείπεις», αλλά δεν είσαι εδώ! Λες «Σ’ αγαπάω», αλλά αποφεύγεις να με κοιτάξεις στα μάτια! Είπες «είμαι εδώ για σένα», την ώρα που έφευγες! Θέλουν κότσια και μπέσα, τέτοια βαρύγδουπα λόγια.
Για να τα υποστηρίξεις θέλουν τρόπο αλλιώτικο. Δεν χρειάζονται εντυπωσιακές δηλώσεις, και λεκτικούς ηρωισμούς. Πες πως αγαπάς άηχα, αθόρυβα, με υποχωρήσεις και αγκαλιές. Πόσες φορές δεν σου είπε κάποιος τη φράση «δεν θα το ξανακάνω», και ακολούθησαν συγγνώμες και όρκοι αγάπης, αλλά το ξανά έκανε με την ίδια ευκολία και άνεση; Οι πράξεις μιλούν, περισσότερο από τις κούφιες λέξεις. Οι πράξεις είτε είναι υπογραφή των λόγων μας, είτε διάψευσή τους. Οι πράξεις μαρτυρούν ποιοι είμαστε. Οι πράξεις μαρτυρούν «τα θέλω» μας.
Όλοι θέλουμε να ακούμε όμορφα λόγια. Αλλά τα λόγια, γρήγορα κουράζουν. Θέλεις να τα δεις να μεταμορφώνονται σε ακόμα πιο όμορφες πράξεις. Έτσι αξίζουν τα λόγια. Αλλιώς είναι λέξεις «ανείπωτες». Μην τις ξεστομίζεις, αν δεν μπορείς να τις υποστηρίξεις. Μη λες «μου λείπεις» αν δεν βρίσκεσαι στο δρόμο για με βρεις. Μη λες «σ’ αγαπάω», αλλά αποστρέφεις το βλέμμα σου. Μη λες «είμαι εδώ για σένα», τη στιγμή που ετοιμάζεσαι να φύγεις.
