Γράφει η Blonde Komando.
Κοιμήθηκες κοριτσάκι και ξύπνησες γυναίκα. Σου είπαν ότι η ζωή είναι ένα παραμυθάκι, αλλά έγινες γυναίκα όταν αναγκάστηκες να αναμετρηθείς με τις δυσκολίες. Γιατί θηλυκό δεν είναι αυτή που δεν πέφτει ποτέ αλλά εκείνη που πέφτει και ξανασηκώνεται.
Αυτή που έβαλε στόχους για την πορεία της από τα θρανία ακόμη και ευτύχησε να τους δει να εκπληρώνεται, ακόμη κι όταν οι συνθήκες την κλώτσησαν μακριά από αυτούς. Ο δρόμος σου προς την επιτυχία ήταν πάντα μοναχικός και σίγουρα όχι στρωμένος με ρόδα. Χτύπησες πόρτες για να βρεις τη δουλειά των ονείρων σου με όχημα το δυναμισμό, τη γνώση και τη φιλοδοξία σου. Κάποιες έμειναν ερμητικά κλειστές στην αρχή, αλλά με το πέρασμα των ετών μπόρεσες να ξεκλειδώσεις τον κόσμο που κάποτε ονειρεύτηκες.
Αντίστοιχα και στα συναισθήματά σου. Μετράς φίλους που απομακρύνθηκαν στα δύσκολα, τηλέφωνα που δε χτύπησαν ποτέ, άνδρες που τους έδειχνες τα αστέρια και κοιτούσαν το δάχτυλό σου και πολύ πόνο. Αλλά για να ατσαλωθείς έπρεπε να περάσεις από την αμφισβήτηση και το πλήρωμα του χρόνου που σε έκανε να κοιτάξεις τους φόβους σου κατάματα.
Γεννήθηκες με έναν προκαθορισμένο ρόλο, αυτόν της καλής συζύγου, της στοργικής μητέρας, της εργατικής υπαλλήλου, της συγκαταβατικής συντρόφου, της καλοντυμένης παρουσίας. Μα τσαλάκωσες τα πρέπει για να αδράξεις τα θέλω σου…
Το να είσαι γυναίκα τελικά δεν περιλαμβάνει το να είσαι αρεστή σε όλους όπως εσφαλμένα πίστευες για πολλά χρόνια. Τα «όχι» σου μέτρησαν περισσότερο από τα «ναι». Έμαθες να επιλέγεις και να μη σε επιλέγουν. Έμαθες να επιβάλλεις τους δικούς σου όρους και όχι απλά να προσαρμόζεσαι στις συχνά παράλογες απαιτήσεις των άλλων. Έμαθες να ερωτεύεσαι χωρίς όρια και να μη σε τρομάζει η μοναξιά. Στοιχεία που σε έκαναν μοναδική και δυσεύρετη σαν το πιο σπάνιο διαμάντι του πλανήτη.
Μια φορά κι έναν καιρό νόμιζες ότι εκείνος ήταν τα πάντα. Μα έφυγε κι έμαθες ότι μπορείς να ζεις χωρίς αυτόν. Γιατί δεν είσαι ετερόφωτη. Γιατί εσύ ήσουν η γενναία και αυτός ένα μικρό σκουπιδάκι που συνθλίβεις με τα ψηλά σου τακούνια. Γιατί μπορείς να ονειρεύεσαι, να ξεκινάς, να ταξιδεύεις και να αγαπάς πάνω από τις στάχτες. Γιατί δεν ήσουν τέλεια αλλά ήσουν ξεχωριστή.Γιατί δε ήθελες μια συμβατική ζωή αγκαλιά με μια αγάπη που ήταν ολίγιστη και συμβατική και τυχαία. Ήθελες το αρσενικό σου αντίστοιχο.
Δε γιορτάζεις μόνο σήμερα αλλά κάθε μέρα. Είσαι η νεράιδα, η Μούσα, η ηρωίδα, η πρωταγωνίστρια, η Σειρήνα, το αντράκι, η diva, η vamp, το μυστήριό σου, οι κακές σου στιγμές, η χρυσόσκονη στο βλέμμα σου, η αλήθεια στο χαμόγελό σου. Είσαι αληθινή σε μια πραγματικότητα που αρχίζει να μοιάζει με ένα ανυπόφορο ψέμα.
Οι φίλοι σου σε αγαπάνε γιατί ξέρεις να ακούς. Οι άνδρες σε αγαπάνε γιατί ξέρεις να αφήνεσαι. Το αφεντικό σου σε αγαπάει γιατί ξέρεις να πετυχαίνεις. Ο κόσμος σε αγαπάει γιατί τον ομορφαίνεις. Κι εσύ αγαπάς τον εαυτό σου, αφού τον βασάνισες για πολλά χρόνια της διαδρομής. Για να καταλάβεις το αυτονόητο: όλη σου η δύναμη κρύβεται μέσα σου κι όταν την απελευθερώσεις δεν υπάρχουν πια όρια στο πού μπορείς να φτάσεις…
Στην ψηλότερη κορυφή, στην πιο βαθιά θάλασσα, σε μια ανεξερεύνητη ήπειρο, στο κέντρο της σελήνης. Άλλωστε θηλυκό είναι και η ευτυχία και πλέον είναι φίλη σου…
LoveLetters
