Γράφει η Μαρία – Γεωργία Σαντορινιού
Μετριέται ο έρωτας ;
Χαχα ποιός έρωτας…
Σε αυτό τον ουτοπικό κόσμο που ζούμε δείχνουμε με likes την έλξη μας προς το έτερο φύλο και με τα καταρρακτώδης comments κερδίζουμε το άτομο.
Καρδούλες, φατσούλες που στέλνουν φιλάκια, που σημαίνουν σε αγαπώ.
Αυτή είναι η αγάπη στην εποχή μας.
Με αγαπάς και μου στέλνεις καρδούλες;
Έτσι αγαπάς εσύ;
Λάθος, στα είπαν.
Ο έρωτας είναι κάτι το άπιαστο.
Δεν μπορείς, ούτε να το μετρήσεις με likes, ούτε να το βάλεις σε κουτάκια.
Αν με αγαπάς, μην μου στέλνεις φατσούλες, στείλε μου λουλούδια.
Αν είσαι ερωτευμένος μαζί μου, σταμάτα τις καρδούλες και έλα να πάμε μια βόλτα να με ξανά-μάθεις και να με αγαπήσεις αληθινά .
Μόνο έτσι θα κρατήσουν τα likes της ψυχής σου.
Διαφορετικά, για ποιό έρωτα μιλάς ;
Έρωτας στα χρόνια των likes.
Τι έρωτας είναι αυτός;
Με αγαπάς ή απλά θες να το δείξεις στους άλλους, ότι συνοδεύεις τέτοιο κορίτσι;
Με αγαπάς ή απλά είσαι ενθουσιασμένος μαζί μου, επειδή σε μια φωτογραφία μου έχω συγκεντρώσει 1000 likes και θες να ανέβει και εσένα το προφίλ σου;
Με αγαπάς αληθινά;
Όταν μου στέλνεις καρδούλες, νιώθεις και την δική σου καρδιά να χτυπά, όπως εκείνη που μου στέλνεις να συσπάται με ρυθμό ;
Την νιώθεις;
Πες μου!!
Ή απλά είναι όλα φτωχά λόγια με φατσούλες για να διακοσμήσουν την οκνηρία της ζωής σου.
Δεν θέλω να μου πατάς likes, δεν θέλω να μου σχολιάζεις.
Έλα πιάσε με από το χέρι να ξαναγνωριστούμε, χωρίς το απαίσιο γυαλί.
Έλα και πες μου σ’ αγαπώ, χωρίς να το δημοσιεύσεις και να πάρεις likes.
Έλα και πες μου σε αγαπώ, μυστικά.
Να μην το ακούσει κανένας.
Να το ακούσει μόνο η ψυχή μου.
Αντέχεις να έρθεις, να με βρεις και να μου πεις σε αγαπώ, χωρίς κοινοποίηση;
-Τι ζητάς, λοιπόν ;
-Δεν σε καταλαβαίνω.
Θέλω να με πάρεις αγκαλιά και να μου κάνεις like στην καρδιά μου και όχι, στην φωτογραφία μου.
