Κάποιες φορές, σου χρωστάς να αφήνεις να δουν την αλήθεια σου!

Γράφει η Φλώρα Σπανού 

Κάποιες φορές είναι καλό να αφήνεσαι να σε δουν όπως είσαι.
Για σένα κυρίως. Σου το χρωστάς.
Βγάζε τη μάσκα που και που.
Δείξε ποιος κρύβεται πίσω από το σκληρό προσωπείο ή πίσω από το ψεύτικο χαμόγελο.
Κι αν κυλήσει κι ένα δάκρυ μην το σκουπίσεις άστο να φανεί, άστο να δουν όλοι ότι τελικά δεν είσαι φτιαγμένος από πέτρα. Ότι κι εσύ λυγάς. Ότι κι εσύ πονάς.
Μην κρύβεις συνεχώς τις αδυναμίες σου. Όλοι μας έχουμε. Κανείς δεν είναι τέλειος όσο κι αν θέλει να το πιστεύει πόσο μάλλον να το δείχνει.
Άφηνε τον εαυτό σου ελεύθερο και μην παίζεις κρυφτό πίσω από τον τεράστιο τοίχο που έχεις υψώσει.
Γκρέμισέ τον και δείξε ότι έχεις ψυχή.
Άσε τους άλλους να δουν ποιος πραγματικά είσαι. Μπορεί έτσι να πετύχεις τελικά πολλά περισσότερα από όσα μπορούσες να φανταστείς.
Αφέσου στα συναισθήματά σου κι άστα εκείνα να σου δείξουν τον δρόμο, να σε απελευθερώσουν από τον εγωισμό και την υπερηφάνεια σου.
Ένωσε τις γέφυρες που σε απομακρύνουν από αυτό που θες κι οι άλλοι ίσως έρθουν πιο γρήγορα κοντά σου.
Άσε την καρδιά σου να σε οδηγήσει όταν μπορείς και κράτα τη λογική μακριά.
Γίνε ξανά το παιδί εκείνο που δε ντρεπόταν να λερωθεί τρώγοντας παγωτό.
Ζήσε τη στιγμή κι ας γίνεις ρεζίλι κάνοντας τους υπόλοιπους να γελάσουν μαζί σου.
Αυτά θα σου μείνουν στο τέλος και θα γελάς εσύ όταν θα τα θυμάσαι.
Για όλες εκείνες τις φορές που αυθορμητισμός και η ευαισθησία σου γκρέμισαν τα πρέπει και τα μη. Για όλες εκείνες τις φορές που δεν ντράπηκες να είσαι ο εαυτός σου.
Για εκείνη τη μία φορά που έβαλες στην άκρη τον εγωισμό σου και ζήτησες συγνώμη.
Κάντο τώρα προτού μετανιώσεις που τελικά η ατολμία σου φάνηκε πως ήταν η μεγαλύτερη αδυναμία σου.
Και κυρίως, κάντο για σένα!