Γράφει η Ιωάννα Ντρε
Μου χαράμισες τη ζωή. Εσύ φταις για όλα. Να το ξέρεις.
Αν σου έμεινε λίγη τσίπα πάνω σου στο λέω για να νιώσεις τύψεις. Να βάλεις το όποιο μυαλό σου να δουλέψει και τη καρδιά σου να αισθανθεί. Να μη ζεις μόνο για την πάρτη σου. Να μπαίνεις λίγο και στη θέση του άλλου.
Να δεις αν φαιρόταν αυτή σε μένα όπως εγώ σε αυτή πως θα ένιωθα. Μόνο τότε θα ξεκινήσεις να λέγεσαι άνθρωπος. Τώρα είσαι απλά ένα κινούμενο ον.
Το πλήρωσα ακριβά το τίμημα της ειλικρίνειάς μου. Ανοιχτό ξάστερο βιβλίο εγώ. Μισάνοιχτο θαμπό βιβλίο εσύ.
Με ρώτησες τι θέλω από σένα.
Απάντησα εσένα ολοκληρωτικά ή καθόλου.
Μου είπες κι εσύ το ίδιο.
Είπες αυτό που φανταζόσουν ότι θέλω να ακούσω.
Ναι αυτό ήθελα αλλά να ισχύει. Όχι απλά να το ακούσω.
Πώς μπορείς και παίζεις με τα αισθήματα ενός ανθρώπου μόνο και μόνο για να ικανοποιήσεις τα καπρίτσια και τις ορέξεις σου. Πόσο κενός μπορεί να είσαι μέσα σου.
Όλα για ένα σεξ. Για μια καύλα της στιγμής. Τίποτα για έναν έρωτα. Καμία προσπάθεια για μια σχέση. Ανύπαρκτα συναισθήματα.
Έπαιξες μαζί μου όσο σου κανε κέφι και μετά την έκανες. Τόσο θέατρο, τόση υποκρισία για το τίποτα.
Τόσο ντόμπρος! Τόσο άντρας!
Είπα να αφεθώ, να εμπιστευτώ, να ρισκάρω να ζήσω έναν έρωτα όπως τον έχω φανταστεί. Έφυγες και θέλω να συνεχίσω να ζω, θέλω να ερωτευτώ, να αγαπηθώ, όμως κάτι τύποι σαν εσένα με κάνουν να κρατάω άμυνες. Να βάζω λουκέτο στη καρδιά μου. Φερμουάρ στο στόμα μου. Θέλω να δω αν υπάρξει κάποιος που θα θέλει να προσφέρει περισσότερα από όσα θέλει να πάρει. Όχι μόνο λόγια. Όχι μόνο υποσχέσεις του αέρα.
Θέλω πράξεις. Θέλω ουσία. Θέλω αποδείξεις. Θέλω αισθήματα.
Τουλάχιστον απαιτώ να ακούσω τα αληθινά σου θέλω. Ασχέτως από τα δικά μου. Θέλω ό,τι λες να ισχύει. Μόνο τότε θα ξεκινήσεις να λέγεσαι άντρας. Θέλω να θες ό,τι κι εγώ. Αλλά αν δε θες να φεύγεις πριν πάρεις ό,τι είναι να πάρεις. Τότε θα σε παραδεχτώ.