Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη
Και αν σε ρωτήσουν τι ήμουν για σένα, μην πεις την αλήθεια.
Μην πεις ότι σε έχω αγγίξει.
Μην πεις ότι μου έχεις χαϊδέψει τα μαλλιά.
Μην πεις πως γνωρίζεις την γεύση του κορμιού μου, όταν βγαίνω από την θάλασσα.
Μην τους πεις ότι σε χάζευα την ώρα που κοιμόσουν.
Μην πεις ότι γνωρίζεις το τραγούδι που αγαπώ και με τί δακρύζω ,όταν δύει ο ήλιος.
Μην τους πεις για τα γέλια μας μέσα στην βροχή, στο κέντρο της Αθήνας ,ούτε για τα καράβια που χάσαμε επειδή αργούσαμε να σηκωθούμε από το κρεβάτι.
Μην τους πεις πώς ριγούσε το κορμί μου, όταν του έκανες έρωτα, ούτε όλα όσα μου ψιθύριζες στο αυτί.
Αν σε ρωτήσουν τι σου ήμουν, πες πώς δεν γνωριστήκαμε ποτέ, οι δύο μας από κοντά.
Μόνο έχουμε ακούσει, ο ένας για τον άλλον.
Ούτε καν το όνομα μου να μην πεις, γιατί φοβάμαι θα εκραγεί σαν ωρολογιακή βόμβα στο στόμα σου την ώρα που το προφέρεις.
Αν σε ρωτήσουν τι σου ήμουν μην πεις τίποτα.
Το προτιμώ.
Είναι λίγο να μιλάμε για ότι αγαπήσαμε πολύ.
Αφιερωμένο..
