Και τι με νοιάζει που είναι Χριστούγεννα αφού δεν είσαι εδώ;

Γράφει η Οδύσσεια

Χριστούγεννα.. Και τι με νοιάζει εμένα; Τι να τα κάνω τα Χριστούγεννα αφού λείπεις. Μη μου ξαναπείς για γιορτές ακούς ; Εγώ δε γιορτάζω αφού δεν είσαι εδώ.

Δεν ξέρω αν είναι μέρα ή νύχτα και εσύ μου μιλάς για Χριστούγεννα; Όχι, δε θα στολίσω κανένα δέντρο. Δε γουστάρω, τ´ακούς; Εγώ ήρθα κι άφησα την καρδιά μου στα δυο σου χέρια. Κι εσύ την πήρες κι έφυγες.

Δεν τα θέλω τέτοια Χριστούγεννα κι ούτε να δω κανέναν θέλω. Δεν υπάρχω χωρίς εσένα, δεν υπάρχω χωρίς καρδιά. Και δε χρειάζομαι παρέα, ούτε παρηγοριά.

Εγώ εσένα ήθελα, μονάχα εσένα. Μαζί σου ένιωθα Χριστούγεννα το κάθε μου λεπτό. Μαζί σου έβλεπα το φως και τώρα βλέπω μόνο σκοτάδι.
Δεν ανήκω εδώ, δεν ανήκω πουθενά. Εγώ ήμουν δική σου.

Εκεί ήθελα πάντα να ανήκω, να ανήκω σε σένα. Τώρα, αισθάνομαι απόκληρη δεν έχω γη, ούτε πατρίδα εγώ. Δεν έχω σπίτι, ούτε ουρανό.

Αυτά τα Χριστούγεννα δε θέλω να γιορτάσω. Αυτά τα Χριστούγεννα θα μείνω εδώ κλεισμένη στον κόσμο μου, στη μοναξιά μου.

Και να ξέρεις πως δε με νοιάζει τι κάνεις ,ούτε που είσαι. Δε με νοιάζει ούτε που θα πας , αφού δεν είμαι εγώ ο προορισμός σου. Αυτά τα Χριστούγεννα δε θα γιορτάσω, γιατί κι αυτά τα Χριστούγεννα ακόμα σ´αγαπάω