Γράφει η Κρυστάλλω Αρχοντίδου.
Κράτησε την αξιοπρέπεια σου ψηλά, εκεί που πρέπει. Μην πέσεις. Τον αγώνα σου μη σταματάς. Είναι ανηφόρα η ζωή κι άμα το καταλάβεις αυτό θα δεις πως είναι ασήμαντα όλα γύρω σου, όταν αγαπάς κάποιον πάρα πολύ και βλέπεις ότι εκείνος πλέον δεν μπορεί να ανταποκριθεί σ’αυτά που εσύ θες και ζητάς, ε, πρέπει να τον αφήνεις ακόμα κι αν εκείνος επιμένει ότι φεύγεις γιατί δεν τον αγαπάς.
Όχι! Φεύγεις καμιά φορά όταν αγαπάς πολύ. Όταν νοιάζεσαι. Αλλά πλέον δεν έχεις κάτι να δώσεις. Η αδιαφορία, παντού. Όμως, μην ξεχνάς, η ζωή έχει για όλους. Να ζεις και να αγαπάς την κάθε μέρα! Μην σκας, γιατί όλα είναι μικροπράγματα.
Να θυμάσαι κάτι σημαντικό! Να φεύγεις από εκεί που δεν ανήκεις. Όχι γιατί πρέπει μα γιατί δεν χρειάζονται οι άλλοι εσένα. Δεν πρέπει να σε χρειάζονται γιατί δεν σε εκτίμησαν όταν σε είχαν.
Όλα θα γίνουν όπως θες. Αρκεί να σκεφτείς, να οργανωθείς και να μην ξεχνάς ποτέ τι αξίζεις! Αξίζεις τα καλύτερα. Κι όταν τα κάνεις όλα αυτά, τότε θα καταλάβεις πόσα αξίζεις. Γιατί πολύ απλά, είσαι εσύ!
Κανένας δεν έχει το δικαίωμα, να σου πει τι να κάνεις! Ούτε να σου επιβάλει να κάνεις κάτι που εσύ δεν θες. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σου βάλει τις φωνές, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε κρίνει.
Ας κρίνουμε ο καθένας τον εαυτό του πρώτα και μετά ας ασχοληθεί με τους άλλους, αν και εφόσον του ζητηθεί!
Να αγαπάς εσένα. Αληθινά.
