Γράφει η Κική Γ.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Δεν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, ούτε συμπεριφέρονται το ίδιο. Υπάρχουν οι αθεράπευτα εγωιστές που θυσιάζουν, στο βωμό του αρρωστημένου εγωισμού τους, τα πάντα. Διαλύουν σχέσεις , μπορεί και για το τίποτα, πετάνε όνειρα, χαντακώνουν ελπίδες.
Πρώτα από όλα ο εαυτούλης τους. Με μια μολυβιά σβήνουν τα πάντα και συνεχίζουν σαν να μην υπήρξε ποτέ παρελθόν για αυτούς. Υπάρχουν όμως και οι άλλοι.
Αυτοί που παραμένουν ρομαντικοί και αιώνια ονειροπόλοι. Στις σχέσεις υπάρχει ο Παράδεισος, υπάρχουν και τα καβγαδάκια, υπάρχουν και οι χωρισμοί. Όμως πριν την τελεία, υπάρχει το κόμμα, όπως και η άνω τελεία.
Όλοι αυτοί, ελπίζουν πως κάτι καλό θα βγει και αγωνίζονται για τη σχέση τους. Δεν τα παρατάνε και δίνουν ευκαιρίες. Πιστεύουν στην καλή πλευρά του ανθρώπου και πρεσβεύουν, “το ποτέ μη λες ποτέ”. Κρατούν τα καλά και δεν θυμούνται τις δυσάρεστες καταστάσεις, ούτε έχουν κακές αναμνήσεις.
Καλώς κακώς αισθάνονται όμορφα που νιώθουν έτσι και είναι ήρεμοι και έχουν ισορροπία μέσα τους. Η αλήθεια είναι πως ζουν με το παρελθόν στην όποια εξέλιξη και ούτε το διαγράφουν, ούτε και εύκολα πάνε παρακάτω. Έχουν επενδύσει σ’ αυτό και παλεύουν γι’ αυτό. Δεν θεωρούν τίποτα ξοφλημένη υπόθεση, ούτε λάθος. Στηρίζουν την επιλογή τους μέχρι τελευταίας ρανίδος.
Περιμένουν υπομονετικά και χαίρονται με το τίποτα και ξαναζωντανεύει η ελπίδα και αναζωπυρώνεται ο πόθος και το πάθος.
Ένα τόσο δα μικρό σημαδάκι αρκεί. Μια αχτίνα φωτός, ένα μου “έλειψες”. Αυτό ήταν. Με ένα “μου έλειψες”, ξαναρχίζουν όλα, η μάλλον συνεχίζονται. Κανένας μεγάλος έρωτας δεν πεθαίνει στην πραγματικότητα.
Μια δεύτερη ευκαιρία χρειάζεται. Όσοι το ξανά προσπαθούν, όχι δεν είναι κορόιδα. Είναι απλά διαφορετικοί. Διεκδικούν τον άνθρωπό τους ξανά, με ένα δικό τους μοναδικό τρόπο. Ξέρουν πως όποιος εκτιμά, όποιος αντιλαμβάνεται σωστά ότι έζησε με το άλλο του μισό, όποιος ένιωσε και αισθάνθηκε πραγματικά, όποιος αγάπησε, αυτός γυρίζει και μάλιστα πιο σίγουρος και κατασταλαγμένος συνήθως.
Λάθη κάνουνε όλοι. Ευκαιρίες όμως δίνουν λίγοι. Ο καθένας δίνει ότι έχει στη ψυχή του. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Ο χρόνος φανερώνει τα πάντα και αυτός είναι ο καλύτερος κριτής. Δεν έχει θέση η κατάκριση στον έρωτα, ούτε τα λόγια τα βαρύγδουπα και οι υποδείξεις.
Το θέμα αυτό αφορά αυστηρά δύο. Οι υπόλοιποι είναι έξω από το χορό. Ελεύθερη είναι η ψυχή του καθενός και ελεύθερη βούληση έχει. Πιθανόν να σπάσει και τα μούτρα του, πιθανόν και να ευτυχήσει. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει.
Στα ζάρια υπάρχουν και οι εξάρες, υπάρχουν και τα ντόρτια. Αυτή είναι η ζωή! Αυτά τα έντονα και δυνατά συναισθήματα μας κρατάνε ζωντανούς και διεγείρουν όλο το μέσα μας και μας προτρέπουν. Άνθρωπε ζήσε! Άνθρωπε αξίζει να τα δώσεις όλα!
Ζήσε για τον έρωτα ακόμη και αν χρειαστεί να καείς!
