Λέω να ρισκάρω μια παρτίδα ακόμη μαζί σου

Γράφει η Νεφέλη

Κι αν άλλα χείλη φίλησα, δεν τα απόλαυσα γιατί δεν ήταν τα δικά σου.
Όσο κι αν προσπάθησα να ξεφύγω σε άλλη αγκαλιά , πάλι την δικιά σου ονειρευόμουν.
Σε αναζήτησα μέσα σε άλλα βλέμματα, όμως ήταν κενά και αδιάφορα γιατί δεν μοιάζανε σε τίποτα με το δικό σου.

Αγώνας μεγάλος δόθηκε για να απελευθερωθώ από εσένα χωρίς επιτυχία όμως. Ό,τι κι αν κάνω όλα μου θυμίζουν εσένα. Το εγώ σου ρέει και πλημμυρίζει το μέσα μου.

Οι φίλοι μου λένε να κάνω υπομονή και θα έρθει η στιγμή που θα σε ξεπεράσω κι εγώ για να σου πω την αλήθεια θυμώνω όταν μου το λένε αυτό γιατί δεν θέλω. Αυτό κατάλαβα. Δεν θέλω να σε ξεπεράσω. Θέλω να συνεχίσω να είμαι δεμένη στην μια άκρη της αλυσίδας, ελπίζοντας πως θα έρθει η στιγμή που στην άλλη άκρη της σύντομα θα βρεθείς εσύ.

Οι ρίζες σου είναι βαθιά απλωμένες γύρο μου και δεν ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να τις κόψω.
Δεν νικιέται η καρδιά μάτια μου. Ό,τι κι αν γίνει, ό,τι κι αν συμβεί, στο τέλος αυτή θα νικήσει. Αυτή θα κάνει το κουμάντο της.

Το βλέπω μπροστά μου να έρχεται.
Δεν θα αντέξω για πολύ ακόμη μακρυά σου.

Λέω λοιπόν να ρισκάρω μια παρτίδα ακόμη μαζί σου και είτε θα γίνω η βασίλισσα σου, είτε σαν στρατιώτης θα πέσω γενναία στη μάχη του έρωτα και της αγάπης.

Γιατί εγώ σε ερωτεύτηκα και σε αγάπησα.Κι όταν τα γευτείς και τα δύο συνάμα δύσκολα ξεφεύγεις.