Μέσα μου ζεις, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς προορισμό και χωρίς διαδρομή

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου.

Μέσα Μας…

Και ξέρεις γιατί;
Γιατί είσαι πάντα μέσα Μου.
Και εγώ
Σε μυρίζω από μακριά.
Σε νιώθω από μακριά.
Σε επιθυμώ από μακριά.

Με ακουμπάς,
πάντα με τη σκέψη μου.

Προσπαθώ να σε καταλάβω από το χτύπημα του τηλεφώνου και μετά να σε αγκαλιάσω με τα λόγια μου.
Τόσο μακριά αλλά τόσο κοντά.

Είσαι πάντα μέσα Μου.
Όχι γιατί Μου το ζητάω,  αλλά γιατί απλά είσαι.
Και αφού είσαι μέσα Μου, είναι όλα τόσο απλά.
Οι σκέψεις Μου γίνονται κραυγές στο μυαλό, και οι δικές Σου.

Σε νιώθω.
Τα δικά Σου τα νιώθω.
Οι σκέψεις  Σου ακούγονται μέσα Μου.
Δεν θα το πάρουν ποτέ.
Μα είσαι μέσα Μου.

Σε σκέφτομαι πάντα.
Πάντα μέσα Μου.

Γατί οι αναμνήσεις δεν σβήνονται.
Είναι πάντα μέσα ΜΑΣ.
Και οι εξηγήσεις δεν Μας αρμόζουν.
Τις έχουμε μέσα μας.
Σε ακούω. Με ακούς. Από μακριά.

Ναι, ξέρω πως αυτό δεν αλλάζει.
Το ξέρω πολύ καλά, γιατί Με ακούω και Με νιώθω.
Σε ακούω και Σε νιώθω.

Το ίδιο και ΕΣΥ.
Το ξέρεις.
Κάπου, πάντα, χωρίς προορισμό, χωρίς διαδρομή.

Ο ένας μέσα στον άλλο…

LoveLetters