Γράφει ο Τσε Γκεβάρα
Την προηγούμενη εβδομάδα, έγραψα ένα κείμενο με συγκεκριμένο σκοπό. Να το διαβάσουν (όσες το διαβάσουν) και να αναρωτηθούν. Μήπως κάνουμε και εμείς κάποιο λάθος τελικά; Αντί αυτού, τα σχόλια που συγκέντρωσε από μερίδα γυναικών (όχι μεγάλη ευτυχώς) ήταν γεμάτα ειρωνεία που σε κάποιο βαθμό γινόταν και αδικαιολόγητη κακία. Αισθάνομαι λοιπόν την ανάγκη για κάποιες διευκρινήσεις ώστε κάποια άτομα αυτή την φορά να καταλάβουν. Εδώ να ξεκαθαρίσω ότι δεν με ενοχλεί η κριτική, όταν είναι εποικοδομητική. Με ενοχλεί το σχόλιο το γεμάτο δηλητήριο που δεν έχει καμία, μα καμία, βάση.
Το άρθρο είχε στόχο να καυτηριάσει την, θα το πω για πολλοστή φορά, συμπεριφορά της γελοιοποίησης του αντρικού φίλου από μερίδα γυναικών μέσα από το Facebook. Δεν είπα ούτε ότι οι άντρες είναι Άγιοι, ούτε ότι ξέρουν όλοι να φλερτάρουν.
Έγραψα ακριβώς ότι δεν είναι δυνατόν να τσουβαλιάζεται όλο το αντρικό φύλο επειδή υπάρχουν κάποιοι απαράδεκτοι (για να μην πω τίποτα πιο βαρύ) άντρες. Το να κάνεις μια φιλοφρόνηση δεν έχει να κάνει ούτε με το πόσο καιρό έχεις να πηδήξεις, ούτε ότι θέλεις να πιάσεις την άλλη γκόμενα.
Γιατί είναι κακό να γράψει κάποιος σε κάποια «είσαι θεά»; Όταν τα γράφουν αυτά γυναίκες, γιατί δεν μιλάτε; Δύο μέτρα και δύο σταθμά κυρίες μου;
Επιπλέον, δεν μίλησα για πιεστικό φλερτ. Μίλησα απλά για ένα σχόλιο. Όταν αισθάνεσαι ως γυναίκα ότι ο άλλος σε προσβάλλει γιατί δεν τον μπλοκάρεις, παρά αναρτάς την συνομιλία στον τοίχο σου; Να δείξεις τι;
Οι απαράδεκτες συμπεριφορές κυρίες μου, δεν έχουν φύλο. Υπάρχουν πολλοί άντρες που ξεφτιλίζουν κάθε μέρα την έννοια άντρας και δεν θα έπρεπε καν να φοράνε παντελόνια. Αλλά δεν αξίζει να «μπαίνουν όλοι στο ίδιο καζάνι». Δεν είναι όλοι οι άντρες σκάρτοι και όλες οι γυναίκες τέλειες. Το να μιλά απαξιωτικά το ένα φύλο για το άλλο, μόνο κακό κάνει στις σχέσεις. Κάπως έτσι γεννιούνται οι free σχέσεις, τα one night stand και μετά γεια σας, τα «θέλω να έχω σχέση με τους δικούς μου όρους», οι “friends with benefits” (που είναι μια παραλλαγή της καβάτζας) και τόσα άλλα.
Για το τέλος θα αφήσω ένα σχόλιο του στυλ: «πολύ κλάμα έχει το κείμενο». Αν το να λες την αλήθεια και να περιγράφεις τα γεγονότα είναι «κλάμα», τότε το να είσαι γυναίκα και να βάζεις στον τοίχο σου ότι έπαιξαν με την καρδιά σου και ότι θα το πληρωθούν γιατί είναι έτσι το κάρμα, είναι αρχαία τραγωδία.
Φτάνει λοιπόν με το τσουβάλιασμα και κοιτάξτε να χαλαρώσετε λίγο. Δείτε τον άλλο σαν συνοδοιπόρο (όχι ανταγωνιστικά), φτιάξτε σχέσεις δομημένες με αγάπη και αφήστε τον γαμημένο τον εγωισμό σας να τον φάει το χώμα.
Τα φιλιά μου σε όλες και ειδικά σε εκείνες που χωρίς να διαβάσουν πετούν χολή, επειδή το κείμενο το έγραψε άντρας.
Είναι οι ίδιες που σε κάθε περιστατικό βίας γυναίκας προς άντρα χαίρονται και ζητωκραυγάζουν! Η βία πρέπει να καταδικάζεται και όχι να επικροτείται, από όπου και αν προέρχεται.
Αφήστε το μίσος και δώστε αγάπη. Αλλιώς, μην διαμαρτύρεστε για περίπου σχέσεις, περίπου αγάπες και τελικά περίπου ζωή!
