Καλημέρα λέμε.. και σήμερα!
Καλημέρα και κοιτάμε τα περαστικά σύννεφα.
Γιατί οι πιο δυνατές στιγμές μας βρίσκουν μόνους; Γιατί κάνει τόση μοναξιά εκεί έξω;
Όσο περνά ο καιρός οι άνθρωποι κάνουν την μοναξιά επιλογή. Ακόμα και μέσα στις σχέσεις επιλέγουν να είναι μόνοι κι “ασφαλείς”.
Γιατί δεν ρισκάρουμε να σπάσουμε την ασφάλειά μας για να αγγίξουμε και να αγγιχτούμε;
Γιατί δεν επιτρέπουμε στην ευτυχία να γίνει κομμάτι της ζωής μας;
“Ένα ψέμα είναι ο έρωτας και προτού ξεδιψάσει σκορπάει τόση αλήθεια για να σε ξεγελάσει” τραγουδάει ο Θηβαίος κι όμως ο έρωτας για να ζήσει, έχει ανάγκη το θάρρος, έχει ανάγκη το ρίσκο και την αβεβαιότητα της έντασης!
“Πώς να ζήσει ένας έρωτας που από φόβο μην σβήσει τον τρώει η φρικτή σιγουριά πως μπορεί να κρατήσει”
Κοίτα λίγο δίπλα σου, πλάι σου, γύρω σου, υπάρχει κάποιος που φοβάται εξίσου με εσένα να ανοιχτεί, να γίνει ευτυχισμένος, να αγγίξει και να αγγιχτεί και δεν ξέρει πώς.
Δεν ξέρει και φοβάται όσο κι εσύ.
Ξεκίνα με μια καλημέρα.. Ίσως να είναι τόσο απλό!!
Στο παρά κάτι των 40, χάραξα πάνω μου μια φράση.
Amor Fati.
Να αγαπάς την μοίρα. Να ακολουθείς την μοίρα. Να κάνεις την μοίρα σου επιλογή και ζωή.
Οι άνθρωποι μου και οι λέξεις μου είναι τελικά η μοίρα μου.
Γυναίκα, μαμά, φίλη, πρώην στις σχέσεις μου, παρόν στο ό,τι φέρει η ζωή.
Δεν ζω χωρίς τα παιδιά μου, τον άντρα μου, την θάλασσά μου, τα ταξίδια μου και τις λέξεις μου.
Όνειρο; Μια μέρα η Αθήνα να είναι πολύ μακριά μου.. μέχρι τότε, αφήνω ανεξίτηλα σημάδια με τα λάθη μου και ισορροπώ ατρόμητα ανάμεσα σε φόβους και φοβίες! #perasperaadastra
