Γράφει η Αμάντα Παναγιώτου
Σχέσεις έρχονται και φεύγουν γιατί έτσι είναι η ζωή, γιατί δεν μπορούν τα πάντα να ζουν για πάντα.
Κακώς οι ανθρώποι πιστεύουν σε παραμύθια αφού το κάθε τέλος είναι μοναδικό.
Τελείωσε και;
Θα κλάψεις θα χτυπηθείς θα πιεις και δε θα βρίσκεις λόγο να συνεχίσεις αφού όλα μοιάζουν μάταια.
Χα! Ας γελάσω όλα περνάνε κάποια στιγμή, δε ξεχνιούνται μα παύουν να πονάνε.
Ο τρόπος της αποχώρησης όμως είναι αυτός που δείχνει τη ποιότητα της σχέσης.
Όχι να μη κάψεις αυτοκίνητα, να μη βγάλεις κακία σε αυτό που εσύ επέλεξες και πίστευες ιδανικό.
Φύγε με ψηλά το κεφάλι, κράτα από το χέρι άλλη μια εμπειρία και όταν είσαι έτοιμος άφησε τη στην επόμενη γωνία έτοιμος για το επόμενο σκαλί.
Πάνω κάτω δεν έχει σημασία, το βήμα έχει τη δυνατότητα να σε πάει αλλού.
Κρατά την αξιοπρέπειά σου και καλή καρδιά.
Άσε τα ξεκατινιασματα στην άκρη, αυτά είναι για “μικρούς” ανθρώπους και αυτό που έζησες εσύ μέσα σου ήταν τεράστιο.
Μη το απομυθοποιεις, μη το εξευτελιζεις.
Κρατά όμορφα χαμόγελα, σημαντικές στιγμές και το πάθημα που ισως σου έγινε μάθημα.
Ο κάθε άνθρωπος είναι συνειδητή επιλογή, όσα ένιωσες άξιζαν και ας τελείωσε.
