Μην θυσιάσεις για κανέναν την αξιοπρέπειά σου.

Γράφει η Κρυστάλλω Αρχοντίδου

Στα μικρά πράγματα φαίνονται οι άνθρωποι. Κοιτάς φωτογραφιες απο φίλους, γνωστούς, κι ανθρωπους που αγαπάς και το μόνο που βλεπεις ειναι απλά στιγμές.
Ένα πράγμα ζητάς. Να σε αγαπούν και αγαπάς. Να νοιάζεσαι, και να σε νοιάζονται.

Στα μεγάλα σε διώχνουν οι άνθρωποι. Εκεί ειναι που πρέπει να αντέχεις. Πάλι και ξανά απο την αρχή.

Γυρίζεις να κοιτάξεις πίσω κι αυτοί που περίμενες, δεν είναι εκεί.
Περιμένεις και ψάχνεις λεπτομέρειες, όμως σε κρατάει η ζωή, παίρνει τις στιγμές σαν τη θάλασσα, όμως βρίσκεις το κουράγιο και συνεχίζεις γιατί η ζωή καθε μέρα αρχίζει νεα σελίδα.

Να μην θυμώνεις, να μη σπαράζεις. Ειναι σύντομη η ζωή, φεύγει και χάνεται. Να είσαι όπως εισαι. Να αγαπάς εσένα. Τους γύρω σου. Μα πιο πολύ, να σέβεσαι εσένα, τον εαυτο σου, γιατί ειναι πολύτιμος! Δεν μπορεί να συγκριθεί με κανέναν.

Οσοι ειναι στο δρόμο σου, θα σε ακολουθούν. Τι αγαπας, τι μπορείς, θα στα δείξει ο χρόνος. Μα το τι αντέχεις ειναι το νόημα!

Μικραίνει ο χρόνος και είναι πολύτιμος. Μικραίνει η ζωή. Είμαστε ένα πέρασμα στον χρόνο. Και είναι κρίμα να χαλάμε τις αξίες μας. Η αξιοπρέπεια κυριαρχεί. Και μην χάσετε για κανέναν το εγώ σας.

Όσοι αξίζουν μένουν. Μα είναι μετρημένοι στα δάκτυλά σας. Δυο-τρεις. Αυτοί θα είναι οι στιγμές σας.

Μην αφήνεις να φεύγει ο χρόνος σου για ανθρωπους που δεν αξίζουν στιγμή απο σένα
Να εισαι ευγνώμων για αυτά που έχεις, καποιοι, δεν τα έχουν καν!