Γράφει ο Γιώργος Χίτζιος.
Ποια ζωή; Ποια αρχή; Ποιο τέλος;
Πειραματάνθρωπος είσαι σε ζωής πείραμα.
Ο άλλος, ο μεγάλος άγνωστος άλλος,
είναι αυτός που κινεί τα νήματα.
Όσο εσύ ακονίζεις το βέλος,
για να σκοτώσεις πεθαμένα αισθήματα,
γελά, καθώς από μια διόπτρα σε κοιτά.
Νομίζεις πως είσαι ο θύτης, μα είσαι το θήραμα.
Ταξιδεύεις σε θάλασσα άγνωστη, σε νερά βαθιά.
Καπετάνιος σε καράβι, με τιμόνι δανεικά δοσμένο
και τον ασκό του Αιόλου, επιτήδεια από αυτόν ανοιχτό.
Θέλεις να πας βόρεια, μα ταξιδεύεις με βοριά.
Πάντα αντιμέτωπος με προβλήματα, θεόρατα κύματα,
που σε χτυπούν αλύπητα.
Ποια ζωή; Ποια αρχή; Ποιο τέλος;
Θυμήσου!
Μην κυνηγάς την ώρα.
Ζήσε την στιγμή.
Περπάτα χωρίς ομπρέλα στη βροχή.
Πάντα βγαίνει το ουράνιο τόξο, μετά τη μπόρα!
