Γράφει ο Τάσος Ζαννής
Η αγάπη σε βρίσκει σε διάφορες μορφές και σχήματα. Δώρο διαρκούς αξίας, σαν δέντρο που δεν σταματά ποτέ του να δίνει καρπούς, είναι ικανή να ξυπνήσει μια νέα ζωή μέσα μας.
Γράφει το δικό της μυθιστόρημα, έχει τις δικές της ιστορίες.
Κι όμως. Μέσα στη συχνά αφόρητη ρουτίνα της ύπαρξης, δεν υπάρχει καθήκον που αμελούμε περισσότερο από το να είμαστε ευτυχισμένοι.
Αυτά τα λέει ο Σκωτσέζος μυθιστοριογράφος Ρόμπερτ Στίβενσον κι είναι αδύνατο να διαφωνήσεις μαζί του.
Πόσο παράδοξο να διψάμε για τρυφερότητα ενώ παραμένουμε, με ακρίβεια μηχανής, εγκρατείς απέναντι σε κάθε συναίσθημα. Ευτυχώς, υπάρχουν κι αυτοί που δεν υπακούν στον κανόνα. Όπως εσύ κι εγώ.
Δυο άνθρωποι μόνοι ανάμεσα σε τόσους μαζί, μέσα στον δικό τους μικρόκοσμο που συχνά θέτει τα όρια ανάμεσα στο τι είναι και τι δεν είναι ευτυχία.
Και συμπόνοια και κατανόηση.
Και φυσικά, αγάπη.
Είναι η αγάπη στο πιο όμορφο ίσως από όλα τα υπέροχα σχήματά της.
Μιας αγκαλιάς.
Της δικής σου.
[ ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί ]
