Γράφει ο Άγγελος Μοναχικός.
Λίγο πριν κοιμηθώ σήμερα είπα να σε πάρω αγκαλιά..να με νανουρισεις με την ανάσα σου..και να μου χαρίσεις ένα όνειρο μαζί σου..
Μέσα στο όνειρο θα ξυπνουσαμε μαζί,ναι μαζί,εγώ κι εσυ..
Για να ζήσουμε εκείνο που δεν καταφέραμε ως σήμερα..
Να κοιμηθούμε και να ξυπνήσουμε μαζί..μέσα στο όνειρο θα φανταζες μεγάλη και τρανή στα μάτια όλων και στα δικά μου,το μικρό μου κοριτσάκι με τα λυτά μαλλάκια..
Εκείνο που γκρινιάζει όταν το πειράζω και πεισμωνει όταν δεν του κάνω το χατήρι..
Όλοι θα ζήλευαν εμένα κι εγώ πιο πολύ απ’ όλους,εσένα..
Μην τυχόν και σε χάσω,μην τυχόν και φύγεις..να σε σφίγγω δυνατά πανω μου για να μην σε χάσω..και να σε αναζητώ πάντα, οπως την πρώτη φορα που άγγιξα έναν σταθμό,δίχως προορισμό..στο ταξιδι της μοναξιάς σου,εισιτήριο Εγώ..
Κάθε μου σκέψη,κάθε μου θλίψη,σε όλα μέσα μου εσυ..
Σ’ ένα ταξίδι ονείρου μέσα μου Εσύ..
Εκεί που στοιχημάτισα την μοναξιά μου και την έχασα..
Μια ανάσα δρόμος ήμουν πάντα για σένα..
Μα δεν με πίστεψες ποτέ..
Να με βρεις, μα που..;
Να με ψάξεις, μα που..;
Δίπλα σου Φύλακας Άγγελος, φιλευα την κάθε σου θλίψη με την παρουσία μου..μέσα απο εκείνον Εγώ..
Ανοίγω τα μάτια μου..
Τα σ’ αγαπώ μου στο λαιμό σου αφήνω..
LoveLetters
