Γράφει ο Γιώργος Χίτζιος.
Στο άδειο ποτήρι από κρασί,
βιβλίο το γυαλί, στίχους τραγουδιών, διαβάζω.
Λείπεις μάτια μου εσύ.
Φωνή μου, ο κάθε στίχος. Τραγουδώντας, σε φωνάζω.
Έξω κάνει κρύο και φυσά.
Μέσα μου, του τραγουδιού η παγωνιά,
με πιρουνιάζει, με τρυπά.
Έξω ο ήλιος καίει τα σπαρτά.
Μέσα μου, του τραγουδιού τα λόγια τα καυτά,
με καίνε, όμοια με κόλασης φωτιά.
Σε έρωτα τραγούδι, μ’αναμνησιά, πικρά χαμογελώ.
Πίσω από βουνά αγκαλιές, χανόταν ο ήλιος, κάθε δείλι.
Σε χωρισμού τραγούδι, ραγίζω, σπάω, σε ζητώ.
Με δάκρυα ποτίζω τ’ασφοδίλι.
Μ’ένα τραγούδι λησμονώ, μ’ένα τραγούδι θυμάμαι.
Τη μια βουτώ στ’αθάνατο νερό,
την άλλη, στην Αχερουσία λίμνη κολυμπώ.
Μ’ένα τραγούδι χωρίζουμε, μ’ένα τραγούδι αγαπάμε.
