Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
Τι σου ζήτησα μωρέ, τι;
Να έρθεις, να έρθεις για λίγο να σε δω και μετά πάλι ξέρεις εσύ, να κανείς αυτό που ξέρεις καλύτερα, να φύγεις.
Για ένα βράδυ να έρθεις ή πρωί ή όποτε, λίγο να σε δω, λίγο να σε αντικρίσω, εκείνο το χαμόγελο σου που όμοιο του δεν υπάρχει, λίγο να το φιλήσω, να μου μιλήσει να μου πει όλα εκείνα που θέλει και ας είναι και ψέματα, εκείνα τα ψέματα που πολύ καλά ξέρει να κρύβει και τα κάνει να φαίνονται αληθινά, έστω για λίγο.
Για λίγο, ίσα που να ανάψεις πάλι εκείνο εκεί το φως μέσα μου, να γίνω πάλι λαμπερή από τα μαλλιά μου μέχρι τις πατούσες μου.
Τι σου ζήτησα;
Να έρθεις για λίγο, για τόσο δα λίγο…