Να γίνεις η αγάπη, που θα αξίζει να λέγεται “αμοιβαία”
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Μην παρατηρείς τις κινήσεις και τις λεπτομέρειες μόνο στα ραντεβού σας, αλλά όταν είστε σπίτι, όταν διαλέγει μουσική στο αυτοκίνητο, όταν περπατά στο δρόμο.
Όταν το πήξιμο από τη δουλειά είναι απάλευτο. Όταν η πίεση από παιδιά και την καθημερινότητα πνίγει.
Όταν το κεφάλι πονάει γιατί παίζουν μέσα τραμπολίνο τα “πρέπει” και οι υποχρεώσεις.
Τότε να παρατηρείς.
Όταν το πήξιμο από τη δουλειά είναι απάλευτο. Όταν η πίεση από παιδιά και την καθημερινότητα πνίγει.
Όταν το κεφάλι πονάει γιατί παίζουν μέσα τραμπολίνο τα “πρέπει” και οι υποχρεώσεις.
Τότε να παρατηρείς.
Να παρατηρείς πώς μιλά, πώς σιωπά. Να παρατηρείς το βλέμα, τους φόβους, τις αδυναμίες.
Να ακούς όταν σου μιλά, κι ας μοιάζουν λίγο ασύνδετα και ασυνάρτητα αυτά που σου λέει.
Να λες αυτό που θες, αυτό που νιώθεις, να αγκαλιάζεις.
Να είσαι εκεί όταν σε περιμένει, αλλά να είσαι εκεί κι όταν σε θέλει αλλά δεν σε περιμένει.
Να ακούς όταν σου μιλά, κι ας μοιάζουν λίγο ασύνδετα και ασυνάρτητα αυτά που σου λέει.
Να λες αυτό που θες, αυτό που νιώθεις, να αγκαλιάζεις.
Να είσαι εκεί όταν σε περιμένει, αλλά να είσαι εκεί κι όταν σε θέλει αλλά δεν σε περιμένει.
Να είσαι εκεί υπό όλες τις συνθήκες, με ό,τι “καιρό” κι αν κάνει.
Να φτιάξεις μια αγάπη, τέτοια που να μην χωράει μέσα της φόβος κι ανασφάλεια. Να μην έχει χώρο για παιχνίδια εξουσίας και όρους διαπραγμάτευσης σαν σε φτηνό παντοπωλείο της σειράς.
Μην παίξεις στα ζάρια ούτε την ψυχή, ούτε την αυτοπεποίθηση, ούτε την ασφάλεια που δίνει μια αγάπη γεμάτη κι ένας έρωτας γενναίος.
Να φτιάξεις μια αγάπη, τέτοια που να μην χωράει μέσα της φόβος κι ανασφάλεια. Να μην έχει χώρο για παιχνίδια εξουσίας και όρους διαπραγμάτευσης σαν σε φτηνό παντοπωλείο της σειράς.
Μην παίξεις στα ζάρια ούτε την ψυχή, ούτε την αυτοπεποίθηση, ούτε την ασφάλεια που δίνει μια αγάπη γεμάτη κι ένας έρωτας γενναίος.
Να αναρωτηθείς γιατί απέτυχαν τόσες πολλές αγάπες, γιατί δοκίμασαν και έγιναν παρελθόν τόσες αγκαλιές. Και να μην γίνεις τίποτα από αυτά.
Να γίνεις μια αγάπη, που θα αξίζει να δοθεί. Να γίνεις μια αγάπη, που θα αξίζει να αγαπηθείς κι εσύ αμοιβαία και απόλυτα.
Ναι πριγκιπισσούλα… αυτή την αγάπη να του δώσεις, αυτή η αγάπη να γίνεις, για να πάρεις αυτό το πολυπόθητο αμοιβαίο που τόσο ζητάς, σαν κακομαθημένο πιτσιρίκι που δεν του δίνουν παγωτό.
Αυτή η αγάπη να γίνεις, για να αξίζεις αυτή την αγάπη.
Γιατί καλά τα λόγια τα μεγάλα, και οι “άντρες παλιάς κοπής” και μπλα μπλα μπλα… είναι άνθρωπος κι έχει ανάγκη κι εκείνος όλα όσα ζητάς κι εσύ!
Αυτή η αγάπη να γίνεις, για να αξίζεις αυτή την αγάπη.
Γιατί καλά τα λόγια τα μεγάλα, και οι “άντρες παλιάς κοπής” και μπλα μπλα μπλα… είναι άνθρωπος κι έχει ανάγκη κι εκείνος όλα όσα ζητάς κι εσύ!