Γράφει η Βάλια Κ.
Κάνε τα θέλω σου πραγματικότητα…
Ζήσε τη ζωή σου…
Μη ζεις με τα πρέπει!
Κουβέντες που όλοι έχουμε πει στον εαυτό μας, στους γύρω μας σαν συμβουλή, ασχέτως αν εμείς είμαστε απλοί παρατηρητές της ζωής που φεύγει και μας κουνάει το μαντίλι ή αν κάνουμε τα θέλω μας πράξη!
Σίγουρα δεν είναι δύσκολο να ζήσεις όπως θέλεις αλλά ούτε και εύκολο, κατά τη γνώμη μου! Βλέπω γύρω μου ανθρώπους εγκλωβισμένους που άλλα καρτεράει η καρδούλα τους αλλά τα καλούπια δυστυχώς είναι δύσκολο να τα σπάσεις ακόμη και για να ζήσεις! Θέλει δύναμη ψυχής, αποφασιστικότητα, επιχειρήματα, ακόμη και ένα είδος επανάστασης για να τα καταφέρεις. Αλλά αν το κάνεις, η ψυχή σου θα αγαλλιάσει και θα νιώθεις δυνατός, ελεύθερος – κυριολεκτικά όχι μόνο μεταφορικά-.
Θα είσαι έτοιμος να κατακτήσεις όλον τον κόσμο. Οι φοβίες σου θα χαθούν.
Κάποτε είχα ακούσει σε μια κουβέντα ότι μόνοι μας γεννιόμαστε και μόνοι μας πεθαίνουμε. Μακάβριο, αλλά στην ουσία δεν είναι έτσι…
Γεννιόμαστε μέσα σε μια οικογένεια και συνυπάρχουμε μαζί με άλλα άτομα. Η κάθε οικογένεια έχει τις αρχές της, τα θέλω της και τα πρέπει ίσως και αυτά να τα ορίζει η κοινωνία που μεγάλωσε αλλά και η ίδια τα ακολουθεί και σπάνια παρεκκλίνει. Έτσι αυτά ακολουθούν εσένα! Στο χέρι σου όμως είναι και αυτό…
Ζήσε τα θέλω σου, λένε και σκέφτεσαι ταυτόχρονα όλα όσα έχεις να αντιμετωπίσεις.. Σε κυριεύει ένας φόβος στην ιδέα και μόνο ότι θα σε σταματήσουν με τα πρέπει τους και με αυτά που εκείνοι θεωρούν σωστά. Ένας ψυχολογικός πόλεμος ξεκινάει και εσύ καταλήγεις να ζεις με απωθημένα και ακόμη χειρότερα ζεις την ζωή των άλλων και όχι αυτή που εσύ θες!
Σπάνια ακούς κάνε αυτό που θες και μη σε νοιάζει τίποτα εγώ είμαι εδώ.. όχι στην ουσία δε το έχεις ανάγκη απλά σου δίνει την ώθηση για να πετάξεις στα θέλω σου.
Να πάρεις δύναμη και να νιώσεις την ελευθερία να κυλάει σε κάθε κύτταρο σου!
Δε λέω ότι είναι εύκολο αλλά τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς και εσύ είσαι δυνατός αρκεί να το πιστέψεις! Η ζωή είναι τόσο όμορφη όταν την ζεις και δεν συμβιβάζεσαι απλά! Άκουσε με..
Κάποια στιγμή ήμουν και εγώ στη θέση σου…
Ένα άτομο με φοβίες, με αν, με ενδοιασμούς και πρέπει. Θα μπορούσες να με πεις και μοναχική. Δε μου έλειπε κάτι στην ουσία αλλά κάτι μέσα μου δεν ήθελε να συμβιβαστεί.
Έψαχνα τρόπους για να εξηγήσω τι ήθελα πραγματικά και άκουγα «δε ξέρεις εσύ», «είσαι μικρή ακόμη» «δε βλέπεις ότι πληγώνεις τον μπαμπά» και άλλα πολλά. Σε κάθε μου θέλω υπήρχε και ο αντίποδας αλλά δε το έβαλα κάτω.. Δεν ήθελα να πληγώνω τους άλλους αλλά πλήγωνα άθελα μου εμένα!
Κάποτε μου είχε πει η γιαγιά μου «Κάνε τα θέλω σου πραγματικότητα και να μη νοιαστείς για κανέναν αρκεί να πείς στο τέλος το ήθελα και το έκανα. Κι αν σου βγει σε κακό, μια εμπειρία ακόμη στο τσουβάλι»!
Την ακολουθώ την συμβουλή της…
Ξέρεις γιατί; Γιατί πλέον δε φοβάμαι να κάνω το οτιδήποτε! Αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, βασικό συστατικό στην ελευθερία, είμαι ξεκάθαρη στα θέλω μου χωρίς να κάνω εκπτώσεις στην ευτυχία μου, μπορώ και χαμογελάω και έχω το κεφάλι μου ψηλά γιατί δε φοβάμαι να παραδεχτώ τα λάθη μου!
Ζήσε τη ζωή σου έτσι όπως θέλεις και όχι όπως έχουν ονειρευτεί οι άλλοι για σένα!
Κάνε λάθη γιατί και αυτά μέσα στη ζωή είναι! Είναι όμορφα τα λάθη αρκεί να μπορείς να μάθεις από αυτά, αγάπησε τα και έτσι σιγά σιγά θα αγαπήσεις και τον εαυτό σου. Θα του έχεις εμπιστοσύνη και θα ξέρεις ότι αυτό που θέλει η καρδιά σου είναι το σωστό έστω και για την ώρα, θα εξαφανιστούν οι φόβοι σου και θα δεις ακόμη τα άτομα που κάποτε σε σταμάταγαν τώρα θα είναι περήφανα για σένα γιατί επιτέλους άνοιξες τα φτερά σου και έμαθες να πετάς!
Γιατί επιτέλους δε συμβιβάζεσαι και έμαθες να ζεις!
