Γράφει η Ιωάννα Ιακωβίδου
Να σε φιλώ για καληνύχτα, ξέροντας πως το πρωί θα σε καλημερίσω με τον ίδιο τρόπο, αυτό θα πει ζωή!
Γι’αυτό μας έφτιαξε ο θεός.
Για να αγαπιόμαστε οι άνθρωποι!
Να φιλιόμαστε για καληνύχτα πριν κλείσουμε τα μάτια μας αγκαλιασμένοι.
Για καλωσόρισμα όταν μετά από μέρες ιδωθούμε.
Να δίνεις εσύ αγάπη να σου δίνω εγώ στοργή.
Να υπάρχει μια ελπίδα πως όπως κλείνεις τη νύχτα στα μάτια σου την ίδια εικόνα θα αντικρίσεις και το πρωί.
Τα σύννεφα μαζευτήκαν κι εγώ σε σφίγγω πιο πολύ πάνω μου.
Να μη φοβάσαι τη βροχή, την αγαπά το χώμα.
Ούτε τον αέρα γιατί θα διώξει τα σύννεφα.
Κι όταν ο ήλιος έρθει, θα δεις αγάπη μου όλα θα είναι όπως πριν.
Ένας κύκλος η ζωή μας από πράγματα που αγαπάει το ‘να τ ‘άλλο.
Κι εγώ κύκλος έγινα και γυρνώ γύρω σου.
Σ’αγαπώ ξανά και ξανά απ την αρχή.
Η αιωνιότητα είναι ακαθάριστη στο μυαλό μου.
Ξέρω μόνο πως όσο θα υπάρχω θα σ’αγαπώ όπως το χώμα τη βροχή.