Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη
Να φυλάς στης καρδιάς σου τα φύλλα,
φιλί,
φιλίες,
φύλλα κενά.
Θα σου χρειαστούν για να κρατήσεις έναν έρωτα ανάλαφρο και φωτεινό σαν ροδοπέταλο.
Όταν το βάρος όλου του κόσμου μοιάζει φτερό θαρρείς,
να το φυλάς της ζωής σου το φύλλο κενό,
λευκό, άγραφο χαρτί.
Να το φυλάς προσαναμμα στου νου σου την φωτιά.
Και την σπίθα αν διστάσεις να βάλεις ή όχι, μην το μετρήσεις ποτέ στα διπλά.
Το βέβαιο να λογαριάσεις πως έχεις ήδη δώσει ,πριν η ερώτηση μες το μυαλό γεννηθεί.
Το βέβαιο στα σίγουρα έχεις δώσει και είναι η αβεβαιότητα που σκάβει το γιατί.
Να φυλάς της καρδιάς σου τα φύλλα κενά, για να έχεις σελίδες λευκές σαν σεντόνι, να γράψεις της ζωής τα σημαντικά.
Και αν μία μέρα χρειαστεί να αναζητήσεις ανάμεσα στα πολλά, εσύ να έχεις δικό σου τουλάχιστον ένα φίλο, μία φιλία, δύο φιλιά.
Αφιερωμένο..
