Γράφει ο Μάνος Σαμοθρακής
Τρέχεις όλη τη μέρα να τα προλάβεις όλα.
Από την ώρα που θα ανοίξεις τα μάτια σου, αρχίζει το πλάνο της οργάνωσης.
Είναι τόσα πολλά που πρέπει να γίνουν κάθε μέρα και παρόλο που στην εκπνοή τα έχεις καταφέρει, την επόμενη μέρα γεννιούνται ακόμη περισσότερα.
Σαν την Λερναία Ύδρα ένα πράγμα, ξεφυτρώνουν συνεχώς νέα θέματα, νέες δουλειές, νέα προβλήματα. Οι ώρες πια της μέρας, δεν μπορούν να σου φτάσουν.
Πρέπει κάποιος να το σκεφτεί και να προσθέσει τουλάχιστον δύο ώρες ακόμη σε κάθε μέρα, έτσι για να προλάβεις να κοιμάσαι λίγο παραπάνω, πριν το απάνθρωπο ξυπνητήρι, σου διαλύσει ένα ακόμη όνειρο.
Κτυπά αλύπητα και διατάζει να σηκωθείς, να λάβεις θέση και να εκτιναχθείς γρήγορα μπροστά, για να τα προλάβεις όλα. Έχεις γίνει ολυμπιονίκης με τόσο τρέξιμο.
Παιδιά, δουλειές, υποχρεώσεις, αγώνας, άγχος καθημερινά, για να γίνουν όλα. Αγωνία για βαθμούς, ανησυχία για το μέλλον, λογαριασμοί, έξτρα έξοδα, ατυχίες, ζημιές, απρόβλεπτοι παράγοντες.
Συζητήσεις, ψυχολογικά, ερωτικά, αρρώστιες όλη την ώρα, νεύρα, φωνές.
Ένας αδιάκοπος αγώνας.
Ένας άνισος αγώνας.
Όπα, σταμάτα επιτέλους.
Δεν είσαι μηχανή. Δεν είσαι ρομπότ.
Δεν γεννήθηκες για να σώσεις τον κόσμο.
Δεν θα βγεις γονιός της χρονιάς.
Ούτε σύντροφος της δεκαετίας.
Μην έχεις τύψεις, αν δεν τα προλάβεις όλα.
Κουράστηκες, δεν το βλέπεις;
Είσαι ένα βήμα πριν την κατάρρευση.
Μια ανάσα από το αυτοάνοσο.
Με το ένα πόδι στον ψυχολόγο!
Ξεκουράσου άνθρωπε. Πάρε λίγες
βαθιές ανάσες ζωής και κόψε ταχύτητα. Κόψε ταχύτητα, πριν τσακιστείς στον τοίχο της τελειότητας και των υποχρεώσεων.
Σταμάτα να σκας για όλους και για όλα.
Ας είναι και ασιδέρωτο το ρούχο.
Ας μην λάμπει η κουζίνα.
Ας έφερε χαμηλό βαθμό το παιδί.
Ας έκανες ένα λάθος στη δουλειά.
Πάρε χρόνο για τον εαυτό σου.
Βρες ηρεμία για την ψυχή σου.
Οι δουλειές δεν θα τελειώσουν ποτέ.
Εσύ; Εσύ θα τελειώσεις άνθρωπε.
Δεν ήρθες γι’αυτό τον λόγο στη Γη!
Δεν γεννήθηκες, για να τρέχεις συνεχώς.
Μην ΣΕ κρίνεις άσχημα. Προσπαθείς.
Ξεκουράσου….κι ας μην γίνουν όλα.
Εσύ, δεν θα ξαναγίνεις ποτέ!
