Οι ώρες έχουν τη δική τους σημασία, πριγκηπέσσα..

Γράφει η Ειρήνη Μουμούρη

Είναι κάτι εστεμμένες αυτού του κόσμου, που η έξυπνη ματιά τους γίνεται η κορώνα στο πρόσωπό τους. Ξέρουν να σε μετράνε από τις μικρές κινήσεις σου, μπορούν να καταλάβουν εάν είσαι άξιος για μεγάλες πράξεις. Κυκλοφορούν ανάμεσα σε πρίγκηπες και εργάτες, όμορφες, άπιαστες και επιθυμητές. Ξέρουν και κυκλοφορούν με την γνώση της ηδονής. Ξέρουν ότι την προκαλούν. Δροσιά της πρώτης αυγής στάζουν τα κορμιά τους και ας καίνε τα ίδια! Κορμιά της γης, κουβαλούν τόση ομορφιά, που κάνουν τις ανάσες να βαραίνουν.

Γυναίκες με καμπυλωτή σάρκα και γρήγορο μυαλό, η ζωή τους γνέφει με πρόκληση , με διαταγή. Θα παίξει μαζί τους, θα τις παιδέψει , θα τις κάνει να μάθουν την ώρα του «όχι» και του «ναι». Αυτές οι γυναίκες μαθαίνουν μέσα στα χρόνια τους, ότι οι ώρες έχουν την σημασία τους.

Η ώρα που θήλασαν.

Επέλεξαν στην αρχή να πατήσουν πάνω στα βήματα της δικής τους μάνας για να συνεχίσουν να θηλάζουν «ασφάλεια». Ο θηλασμός όμως σου κλείνει το στόμα, «μην μιλάς έχει μάθει κάθε προηγούμενη μάνα στην τωρινή κόρη. Θα έχεις φαγητό, αυτό είναι ο θηλασμός. Η τροφή σου γίνεται η εξάρτηση σου , από όσους σε ταΐζουν, σε παντρεύονται ή ως κοινωνία σε χαρακτηρίζουν. Οι περισσότερες μαζί με λυγμούς, καταπίνουν το φαγητό της αποδοχής τους.

Θυμάμαι κάποιες φορές πιτσιρίκα, που έτρωγα κλαίγοντας, ούτε χόρταινα , ούτε μέρευα. Μεγαλώνοντας διάβασα και γνώρισα κάποιες «πεινασμένες», που φώναζαν δυνατά. Γυναίκες, που είχαν σπάσει την υποκρισία του καθωσπρέπει χορτάτου κόσμου σε φραγκοδίφραγκα και με αυτά αγόραζαν τα τσιγάρα τους! Νηστικές αλλά τον γλένταγαν φουμάροντας. Λίγες αυτές οι πεινασμένες δεν συναντιούνται εύκολα με τις περισσότερες, που είναι οι χορτασμένες από το κλάμα.

Η ώρα που δούλεψαν.

Οι πριγκίπισσες αυτού του κόσμου, έχουν σκασμένα χέρια και πόδια από την πολλή δουλειά και τα κρύβουν μέσα σε γάντια εργοστασίου ή νοσοκομείου, μέσα σε αθλητικά γοβάκια, περιμένοντας στη στάση του λεωφορείου.

Μεγαλωμένες, κάνοντας δύσκολα μεροκάματα , έχουν μάθει πώς να αποφεύγουν τις προσβολές , που τους έρχονται καταπρόσωπα χτυπήματα. Ξέρουν να σέβονται, χαίρονται να προσφέρουν. Μια προσβολή σταματάει ή εξαγριώνεται περισσότερο μπροστά σε μια ματιά, που αστράφτει από θάρρος και καλοσύνη. Είναι κάτι βλέμματα, που δεν φοβούνται την αλήθεια , την προκαλούν κιόλας. Η μάνα πάλι σε συμβούλευε από ανάγκη γιατί ήθελε να είσαι ασφαλής «Να σκύβεις το κεφάλι». Έτσι την είχε μάθει και η δική της μάνα να κάνει γιατί ο προϊστάμενος στο εργοστάσιο απέλυε.

Βρέθηκες «ασφαλής» μέσα στον μικρόκοσμό σου να παλεύεις γιατί σου είχαν πουλήσει μεγάλο παραμύθι , αυτό της «ασφάλειας». Τώρα που το κατάλαβες , πόσο έπαψες να φοβάσαι, τόσο επιμένεις να οργίζεσαι. Όχι , δεν είσαι ασφαλής σε μια δουλειά, που δεν σε σέβονται για άνθρωπο επειδή μίλησες.

Η ώρα που αγάπησαν

Φορέθηκε το νυφικό και άστραφτε η ψυχή σου από αγάπη, μέχρι και μια μικρή ψεύτικη τιάρα είχες βάλει στα μαλλιά σου τη μέρα του γάμου, πριγκηπέσσα της ευτυχίας ένιωθες. Πίστευες τον άνθρωπο που στάθηκε δίπλα σου, μπροστά σε τόσο κόσμο. Ο ίδιος δεν σου τα είχε πει καθαρά για το αλισβερίσι του γάμου, για το βιβλίο εσόδων και εξόδων που υπάρχει.

Επιχείρηση και συμφωνία μπορεί να γίνει , αρκεί να το δεχτείς ή να «κάνεις ότι κοιμάσαι» στην κυριολεξία γιατί βρέθηκες να κοιμάσαι μόνη σου τα βράδια. Από ερωτευμένη γυναίκα, μόλις βγήκε το νυφικό μπορείς να γίνεις οικιακή συσκευή ,πλυντήριο, συσκευή απαραίτητη σε κάθε γάμο. Κάθε μέρα να ξεπλένεις την βρωμιά της απιστίας , της κοροϊδίας, της υποτίμησης. Ζωή χειραγωγημένη από το κοινωνικό συμβόλαιο του γάμου.

Η ώρα που γέννησαν!

Στιγμή που γίνεσαι πληθυντικός αριθμός, στιγμή που ο δικός σου ενικός καταλαβαίνει την απόλυτη ευθύνη του. Όταν σε κοιτάζει το παιδί σου τότε καταλαβαίνεις τι φορτίο κουβαλάς. Είσαι η πηγή για το γέλιο ή το κλάμα του, είσαι μια σάρκινη σφραγίδα που μπαίνεις πάνω του και θα σε κουβαλάει και το ίδιο για πάντα. Από την ώρα που γίνεσαι μάνα ξαναμπαίνεις μπροστά στο σταυροδρόμι της αρετής και της κακίας . Τώρα όμως θα βάλεις κι ένα παιδί μαζί σου στο δρομολόγιο που θα επιλέξεις. Αποφασίζεις για δύο, καθορίζεις δύο!

Η ώρα που ερωτεύτηκαν!

Ο έρωτας, μπαίνει μέσα από όλες τις κλειστές πόρτες και παράθυρα της λογικής, είναι κλέφτης εκ πεποιθήσεως. Το κορμί τον υπακούει και η ψυχή μπαίνει και αυτή όχι απλώς συνένοχος αλλά κύριος ηθικός αυτουργός. Ο έρωτας έχει για φόδρα ραμμένη πάνω στο κορμί του την λαγνεία.

Με την λαγνεία, όλα καλά συμφωνημένα ανάμεσα στους δύο. Πάντα οι εραστές είναι πιστοί στην λαγνεία τους.

Μόλις όμως αυτή απαιτήσει και αγάπη, χαλάει η συμφωνία!

Στην αγάπη δώρο το φουστάνι της απιστίας κάνει ο εραστής των πολλών κρεβατιών ! Η προδοσία γίνεται συντελεσμένο αδίκημα κατά συρροή και εξακολούθηση. Η προδοσία έχει πάντα ένα μεγάλο πλεονέκτημα γίνεται αυτόματα μια διαταγή «Φύγε» ακούγεται δυνατά μέσα στο κεφάλι σου. Η προδοσία σε οδηγεί στην ώρα, που καταλαβαίνεις.

Η ώρα που κατάλαβαν

Τα αξιώματα ,που κέρδισες πολλά, βασιλικά! « Ασφάλεια» σιωπής από την γέννηση σου , υποταγή με ένσημο, γάμος κοινωνική βιτρίνα, ευθύνη γέννας, έρωτας ψευδεπίγραφος. Κάποιοι τη ξέρουν την αξία σου, το μόνο που δεν τους συμφέρει είναι να την καταλάβεις εσύ.

Πριγκηπέσσα , θα σε λέω πάντα και ας μεγάλωσες, αφού όλα σου τα χρόνια αριστοκρατικά απαξιώνεις μια μίζερη ζωή, σου αξίζει ο τίτλος. Πριγκηπέσσα, η μάνα σου σε μεγάλωσε σωστά, με αγάπη, αυτή είναι η δύναμή σου, απέναντι στις ώρες που ζεις. Μπροστά σε αυτές τις ώρες, στάσου και χαμογέλα! Η αγάπη είναι η βασίλισσα αυτού του κόσμου, δεν επαιτεί αλλά την επαιτούν. Για οδηγό τους την ορίζουν ακόμα και αυτοί , που σου την στερούν. Μπροστά σε αυτούς καταπρόσωπα να χαμογελάς και ολόψυχα να αγαπάς. Τότε. μόνο, το ξέρεις πια καλά πιο φτωχοί νιώθουν και δικοί σου υποτακτικοί γίνονται.

Μόνο που δεν έχεις ανάγκη την υποταγή τους, δεν σε λυγίζει ο φόβος ή τα παρακάλια.

Ο ουρανός στην αυγή του και στο δειλινό του, αυτά σε ορίζουν, με αυτά μετράς την ζωή σου κάθε μέρα. Είναι ακριβές οι ώρες που ζεις και έχουν την σημασία τους πριγκηπέσσα!