Ο αχάριστος δεν θα γίνει ξαφνικά ευγνώμων..

Γράφει η Παγιαλάκη Ρούλα 

Δεν νομίζω ότι μετά από όλο αυτό θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Τίποτα δεν θα αλλάξει σε προσωπικό επίπεδο, ύστερα από όλοι αυτοί την δοκιμασία.

Ο αχάριστος δεν θα γίνει ξαφνικά ευγνώμων, ούτε και ο αγενής, ευγενικός.

Ο ατομιστης δεν θα αρχίσει να ενδιαφέρεται για τους γύρω του, ούτε και ψεύτης να επενδύει στην αλήθεια.

Ότι ίσχυε θα ισχύει, ίσως και πιο μεγενθυμένο.

Στην ανθρώπινη συμπεριφορά, δεν πατάς κουμπιά και δεν φτιάχνεις καλούπια.

Καμία αλλαγή δεν έρχεται αν πραγματικά δεν την θέλουμε εμείς οι ίδιοι , αν δεν την έχει ανάγκη το μέσα μας.

Όσοι θέλουν να κάνουν δουλειά με τον εαυτό τους, δεν περιμένουν απαγορεύσεις ή δύσκολες καταστάσεις. Όσοι πραγματικά θέλουν να βελτιωθούν σε προσωπικό επίπεδο, έχουν πάντα την ευκαιρία και την δυνατότητα.

Έχουν τον λόγο.

Η αυτοκριτική και ο αυτοέλεγχος είναι ότι πιο δύσκολο έχει να αντιμετωπίσει κάποιος. Γιατί εκεί έρχεσαι αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό. Εκεί πέφτουν όλες οι μάσκες και νόημα έχει να το επιλέγεις αυθόρμητα και όχι από ανάγκη.

Εξάλλου είναι ιδίωμα της ανθρώπινης φύσης η λήθη.
Όλοι ύστερα από καιρό ξεχνάμε και προσαρμοζόμαστε πάλι στα νέα δεδομένα.

Αυτό που σίγουρα θα είναι καλό να κρατήσουμε από όλο αυτό, είναι το να εκτιμάμε περισσότερο την στιγμή.

Την κάθε όμορφη στιγμή που μας δίνεται απλόχερα και γενναιόδωρα.
Έναν ωραίο περίπατο, ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα, ένα φωτεινό σύννεφο στον ουρανό.

Ίσως οι στιγμές είναι που μας δίνουν και τώρα δύναμη, αυτές που ήδη έχουμε ζήσει, αλλά και αυτές που καρτερούμε να έρθουν.

Μέχρι τότε οφείλουμε όλοι να διαφυλάξουμε την μεγαλύτερη αξία αυτής της ζωής.
Την ίδια την ζωή!
Και αυτό αλλαγή είναι, ίσως και η πιο σημαντική!

Αφιερωμένο….