Γράφει ο Νικήτας Αναγνώστου.
Είχα ερωτευτεί το χαμόγελό σου πριν σε δω.
Ήταν εκείνο που είδα πάνω σου πριν παρατηρήσω οτιδήποτε άλλο.
Το πρώτο που μου φώναξε να σε πλησιάσω, να σε αγγίξω, να σε δω.
Εκείνο που ανάμεσα σε χίλιους σε έκανε μοναδική.
Κι ήταν εκεί τόσο ήρεμο, τόσο γαλήνιο, τόσο έτοιμο να δοθεί και να παραδοθεί που το μόνο που ήθελα ήταν να φωνάξω πως ήταν δικό μου το χαμόγελό σου!! Δικό μου!! Ολόδικό μου!
Μέσα σε μια στιγμή έγινε το φως μου.
Ήταν εκεί όταν άνοιγα τα μάτια μου, ήταν εκεί όταν έψαχνα για μια ανάσα στην ρουτίνα της μέρας.
Ήταν εκεί και άλλαζε μορφές.
Γινόταν θυμωμένο, ζηλιάρικο, ερωτευμένο, πονεμένο, όμως ήταν εκεί κι ήταν δικό μου!
Ολόδικό μου!
Μέχρι που έγινες ο εθισμός μου! Το πιο ισχυρό ναρκωτικό που μπήκε μέσα μου.
Σε κοίταγα κι έψαχνα λόγους να σε κρατήσω ακόμα πιο κοντά μου! Λόγους να μην σε αφήσω να φύγεις λεπτό από δίπλα μου.
Γέλαγες κι ήσουν η δύναμή μου!
Κι εσύ σαν παιδί που έπαιζε ένα κρυφτό με την μοίρα μου έλεγες να κρατάω τις μνήμες γιατί γρήγορα δεν θα είσαι εδώ.
Μόνο που ο μαλάκας δεν κατάλαβα ποτέ πόσο γρήγορα ήταν το “γρήγορα”.
Κι έγινε έτσι, ακαριαία. Σε μια στίγμή.
Σε μια στιγμή που δεν ήρθες. Σε μια στιγμή που δεν φάνηκες.
Σε μια στιμή που δεν θέλησες να εξηγήσεις.
Έφυγες μ’ένα φιλί κι ένα χάδι.
Περνάνε νύχτες που θυμάμαι τις στιγμές μας και παρακαλάω για λίγο ακόμα.
Δεν ξέρω αν θα άντεχα το λίγο ακόμα όμως το ζητάω, δίνω δώρα στην πουτάνα την μοίρα που τόσο πίστευες, να σε γυρίσει πίσω.
Να μου δώσει μια νύχτα μαζί σου.
Μια νύχτα ακόμα που θα σε γεμίσω σημάδια για να θυμάσαι πού σε άγγιξα.
Μια νύχτα ακόμα που θα ανακατευτεί η μυρωδιά μου μου με την δική σου.
Μια νύχτα ακόμα που θα μετρήσω τις ανάσες σου μια μια μέχρι το ξημέρωμα.
Κι όταν έρθει το ξημέρωμα θα σε σφίξω πάνω μου μέχρι να χαθούμε και οι δυο στα ταραγμένα μας όνειρα και τα ανεκπλήρωτα θέλω.
Και σαν έρθει η ώρα να φύγεις, εγώ θα κάνω πως κοιμάμαι και θα κρυφοκοιτάω να δω άλλη μια φορά το χαμόγελό σου.
Να πάρω την δόση μου και ν’αντέξω την βουτιά σε έναν κόσμο που δεν θα τον φωτίζει το χαμόγελό σου.
Κοίτα με.. χαμογέλα μου.. φύγε..
LoveLetters
