Γράφει ο Μάνος Σαμοθρακής – Τριστάνος
Πάντα μου αρέσει να σε αγαπάω.
Είναι η αγαπημένη μου ενασχόληση. Είναι το πάθος μου. Είναι το μόνο πράγμα που σκέφτομαι το πρωί όταν ξυπνάω. Είναι το τελευταίο πράγμα που κάνω πριν κοιμηθώ.
Είναι τόσο αστείοι όλοι αυτοί που αναλύουν την αγάπη. Που της βάζουν στόχους και λίστες με απαιτούμενα, προσδόκιμα και αλισβερίσια.
Εξισώσεις που κουράζουν το πιο υπέροχο πράγμα στον κόσμο και το υποβιβάζουν σαν μια συμφωνία ή εμπορική πράξη.
Δεν χρειάζομαι υποδείξεις για να σε λατρεύω. Για να ανησυχώ μέρα νύχτα για σένα. Για να γελάω με κάθε σου χαμόγελο, για να είμαι ευτυχισμένος με κάθε σου χαρά.
Δεν χρειάζομαι ακριβές πράξεις και πολύκροτα δώρα για να διαφημίσω την αγάπη μου για σένα. Δεν με νοιάζει αν είσαι αρχηγός ή ουραγός, υπουργός ή δολοφόνος. Είσαι εσύ και αυτό μου φτάνει!
Δεν μέτρησα τα κιλά σου, δεν κοίταξα το χρώμα των ματιών σου, δεν ασχολήθηκα τι είσαι για τους άλλους. Μόνο για το τι είσαι για μένα.
Και για μένα είσαι ο ήλιος που θα βγει κάθε πρωί. Είσαι η βροχή που θα ποτίσει την άγονη ζωή μου.
Είσαι τα αστέρια όλου του ουρανού, που θα με ταξιδέψουν στα πιο τρελά μου όνειρα. Είσαι η θάλασσα, που θα με γαληνέψει και θα με ταρακουνήσει, ανάλογα με τις προθέσεις της.
Είσαι το καρποφόρο χώμα, που θα σκύψω να το μυρίσω και θα νιώθω ευλογημένος. Ένας κομήτης, που όλοι θα φοβούνται και εγώ θα αδημονώ να με διαλύσεις.
Είσαι η εξάρτηση μου, ο λόγος που ζω και ό,τι κάνω, είναι μόνο για σένα. Ο Κρόνος μου και εγώ ο δορυφόρος που θα γυρίζω γύρω του για να τον προσέχω.
Το κέντρο της γης που κατέβηκα για να σε βρω και έμεινα για πάντα να καίγομαι στις φλόγες του έρωτα σου. Η ψηλότερη κορυφή του κόσμου, που παράτησα τα πάντα για να σε κατακτήσω και ήταν το καλύτερο πράγμα που έκανα στη ζωή μου.
Η αρχή και το τέλος. Μια κραυγή, που εκλιπαρεί το μυαλό μου να ακούσει. Μια καταιγίδα, που το σώμα μου θέλει να σαρώσει. Μια ελπίδα, που θέλει το “είναι” μου να αγκαλιάσει.
Είσαι η σκέψη που με κάνει να ποθώ, να τραγουδώ, να νιώθω ευλογημένος. Ένας αέρας δυνατός, που ανοίγω τα χέρια διάπλατα να με πάρει μαζί του και να με πάει σε προορισμούς, που δεν ξέρω ούτε τι με περιμένει, ούτε αν θα έχω ένα ρούχο για να ζεσταθώ…φτάνει να σε έχω μαζί μου.
Η τελευταία ανάσα μου, που για σένα θα την έδινα μόνο για να βλέπω να κινείται ο αέρας στα στήθη σου. Το τελευταίο μου φιλί, φτάνει να έβλεπα τα χείλη σου να υγραίνονται και να χαμογελούν.
Αυτό είσαι για μένα!
Τα υπόλοιπα, σας τα χαρίζω.
Δε με αφορούν.
Μετρήστε, ζυγίστε, βάλτε ψηφία, νούμερα, παρανομαστές, μέλλον, παρόν, συμφέροντα, απολήξεις, καταλήξεις, διαιρέσεις, αφαιρέσεις και λύστε την εξίσωση.
Εμένα πάντα θα μου αρέσει να την αγαπώ.
Τόσο απλά!
