Γράφει η Γεώρα
Περιμένοντας εσένα. Μια φράση, όλη μου η ζωή. Περιμένοντας πότε θα αποφασίσεις να μας αποδεχτείς. Περιμένοντας πότε θα αποφασίσεις να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου. Να θελήσεις την ελευθερία που σου προσφέρει το μαζί!
Περιμένοντας εσένα, κατέληξα να ψάχνω εμένα. Να με αμφισβητώ και να με επικρίνω. Να εξαντλώ τα όρια της υπομονής και προσμονής. Περιμένοντας εσένα, για ένα βλέμμα που θα πει επιτέλους το ¨ναι¨ για δυο λέξεις που θα μας όριζαν σε κάτι άλλο, για μια πράξη θάρρους μέσα σε μια στιγμή που θα άλλαζε ολόκληρη την κοσμοθεωρία μας, περιμένοντας, άρχισα να φοβάμαι την στασιμότητα στην οποία βούλιαζα, άρχισα να αναζητώ οξυγόνο στα λεπτά, άρχισα να μην γνωρίζω τον ορισμό του τι ήμασταν.
Κάτι “φλου” που με τρέλανε, άρχισε να μου καταρρίπτει τις βάσεις μου! Δεν ήθελα να είναι έτσι όμως τα πράγματα. Γι’ αυτό σε όλη αυτή την αναμονή, περιμένοντας εσένα, πάντα στην ίδια θέση, είδα με θλίψη, πως δεν έκανες βήμα για να έρθεις σε εμένα.
Έτσι, περιμένοντας εσένα, έφυγα εγώ, γιατί αρκετό καιρό έχασα, δικαιολογώντας σε, πως απλά ήθελες λίγο παραπάνω χρόνο!