Γράφει η Κική Γ.
Ζεις έναν ονειρεμένο έρωτα, ως ερωμένη. Επιλογή σου. Αισθάνεσαι, ότι είσαι στον Παράδεισο.
Νιώθεις, πως έχεις ολοκληρωθεί πια ως γυναίκα και πως τα πάντα περιστρέφονται γύρω από σένα. Σου αφιερώνει χρόνο, ζείτε στιγμές ποτισμένες με το χρώμα του έρωτα, εμπλουτισμένες με το άρωμα της ηδονής και του απόλυτου πάθους.
Σου κάνει δώρα, κανονίζει μικρές κυρίως, αποδράσεις και όλα βαδίζουν στο δρόμο του παράλληλου έρωτα για εκείνον. Είστε τρεις σ´ αυτή την ιστορία, όμως εσύ εθελοτυφλείς. Τρως αμάσητο το παραμυθάκι πως η σχέση με τη γυναίκα του έχει τελειώσει, πως υποφέρει μαζί της, πως σύντομα θα της μιλήσει και θα είναι όλος δικός σου.
Όμως εσύ τελικά δεν έχεις καταλάβει πως ποτέ αυτά που ονειρεύεσαι, η φαντάζεσαι, δεν θα γίνουν. Η σχέση που έχετε, δημιουργήθηκε και συντηρείται, με τον τρόπο που υφίσταται, κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες. Ποτέ δεν θα γίνεις από ερωμένη, η “ιδανική” σύζυγος.
Όπως σε γνώρισε, έτσι σε θέλει. Αυτά που ζείτε μαζί και αυτά που παίρνει από σένα και του αρκούν και γεμίζουν απλά τα κενά του. Ακόμη και να χωρίσει- συνήθως δύσκολο- η δική σας σχέση θα κλυδωνιστεί. Θα διαταραχθούν οι ισορροπίες.
Ο συζυγικός βίος έχει ζυγό, υποχρεώσεις, προβλήματα, καθημερινότητα, ρουτίνα. Εσείς μέχρι τώρα ζείτε για πάρτη σας, ζείτε τη στιγμή. Δεν σας ενδιαφέρει το πλύσιμο, το μαγείρεμα, ο λογαριασμός της ΔΕΗ, η ανατροφή των παιδιών και τόσα ακόμα.
Η κάθε σας συνάντηση προϋποθέτει μια ιεροτελεστία. Θα πρέπει να ντυθείς κατάλληλα, να μακιγιαριστείς και φυσικά να δείχνεις και να είσαι κεφάτη και ευτυχισμένη. Ούτε κουρασμένη, ούτε απεριποίητη, ούτε γκρινιάρα. Κατά πάσα πιθανότητα τη σύζυγο τη διάλεξε με διαφορετικά κριτήρια. Εκείνος, τα έχει αλλιώς στο μυαλό του.
Εσύ, κατέβα λοιπόν προσεκτικά από το συννεφάκι σου και δες κατάματα την πραγματικότητα. Είσαι το τρίτο πρόσωπο σε μια ήδη υπάρχουσα σχέση, με ότι συνεπάγεται αυτό. Ζήστο όσο καλύτερα μπορείς -αφού αυτό σε γεμίζει- ή κόφτο. Τα υπόλοιπα ούτε να τα σκέφτεσαι. Τα μούτρα σου θα σπάσεις ξεκάθαρα και ρεαλιστικά.
Καμία ερωμένη δεν γίνεται να γίνει η ευτυχισμένη, κυρία τάδε. Να είσαι τόσο η εξαίρεση; Αυτά είναι παραμυθάκια για παιδάκια. Εσύ ζήσε το δικό σου παραμύθι και μέχρι εκεί. Επίσης να θυμάσαι πως όλα πληρώνται!
