Γράφει η Οδύσσεια
Υπάρχουν κι εκείνοι οι άνδρες που στρώνουν το διαβα σου με ροδοπέταλα .
Εκείνοι, που είναι εκεί να ακούσουν ότι χαζό ή σοβαρό θέλεις να μοιραστείς .
Άντρες, με τα μάτια της ψυχή τους ανοιχτά, που βλέπουν βαθιά στον πυρήνα της ύπαρξης σου.
Που βλέπουν εσένα, με τα σωστά και με τα λάθη σου, με την δύναμη και την αδυναμία σου, με την αλήθεια και το ψέμα σου .
Ξεχωρίζουν πάντα, γιατί είναι εκεί να σε πάρουν αγκαλιά όταν το χρειάζεσαι. Είναι έτοιμοι να ανοίξουν τα χέρια τους
και να σε κρατήσουν μέχρι τη στιγμή που θα νιώθεις ασφαλής και σίγουρη ξανά για το ότι αγαπήθηκες όσο καμία άλλη γυναίκα στον κόσμο .
Έτσι, με τη σιγουριά που σου δίνει η αγάπη τους, να μπορείς να συνεχίσεις το ταξίδι της ζωής σου.
Εκείνοι οι άντρες οι γενναίοι.
Που είναι έτοιμοι να γίνουν ασπίδα προστασίας για σένα, που βουρκώνουν όταν σε βλέπουν να πονάς, που θυμώνουν όταν δεν έχουν τη δύναμη να αλλάξουν ότι σε πληγώνει και κάνουν τα πάντα για διατηρήσουν το χαμόγελο σου.
Αχ .. εκείνοι οι άντρες που γίνονται ισοπεδωτικοί στον έρωτα.
Που τα δίνουν όλα για όλα.
Μετά από κάθε μάχη ερωτική μένουν φτερό στον άνεμο μπροστά σου και χωρίς κανέναν ενδοιασμό αφήνονται ξανά να τους παρασύρει ο πόθος και η ανάγκη τους.
Εκείνοι οι σπάνιοι άντρες που δεν υπολογίζουν την απόσταση όταν τους χρειάζεσαι. Εκείνοι , που στέκονται στο πλάι σου διακριτικά και με αξιοπρέπεια .
Έχουν πάντα μια καλή κουβέντα για όλους και για όλα και για τους δικούς σου αγαπημένους ακόμη περισσότερο. Αποδέχονται τις επιλογές σου με σεβασμό και ξέρουν να κρατούν τη θέση τους ψηλά .
Γιατί αυτό έχει σημασία τελικά, να παραμένει ψηλά για τον εαυτό του και για σένα. Όσο πιο ψηλά στα μάτια σου τόσο πιο αγαπημένος (ξέρουν αυτοί).
Πού χάθηκαν λοιπόν αυτοί οι άντρες;
Κι αν υπάρχουν, ας εμφανιστούν στη ζωή της κάθε γυναίκας που τους αναζητά.
