Πόσο δυνατή φωνή έχεις;

Γράφει η Μαρίνα Κρητικού.

Μιλάς, μιλάς, νιώθεις πολλές φορές να λες τα ίδια και τα ίδια για πολλοστή φορά, αλλά για έναν περίεργο λόγο, νιώθεις ότι δεν σε ακούει και δεν σε καταλαβαίνει κανείς. Συχνά αναρωτιέσαι τι μπορεί να ευθύνεται γι’ αυτό. Τι λάθος γίνεται στην επικοινωνία μας που μπορεί να σχετίζεται με το ότι δεν ακουγόμαστε;

Η επικοινωνία μας με τους άλλους ανθρώπους έχει πολλά επίπεδα. Οι λέξεις είναι το πρώτο και πιο επιφανειακό κομμάτι αυτού που προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε. Πέρα από τις λέξεις όμως άλλα στοιχεία της είναι πιο ισχυρά και μπορούν να μεταφέρουν πολλά αντιφατικά – διπλά μηνύματα στον συνομιλητή μας. Το μη-λεκτικό κομμάτι της, όπως είναι ο ήχος και η χροιά της φωνής μας, η στάση του σώματος μας, οι εκφράσεις του προσώπου μας κλπ. αποτελούν πολύ πιο έντονα στοιχεία από τις λέξεις που χρησιμοποιούμε.
Ένα από τα πιο συχνά μπερδέματα που γίνονται στην επικοινωνία, είναι ότι δεν θέλουμε να πούμε ακριβώς αυτό που σκεφτόμαστε στον συνομιλητή μας από φόβο μήπως τον στενοχωρήσουμε. Αυτό, έχει ως αποτέλεσμα όταν μιλάμε οι λέξεις που χρησιμοποιούμε, να μην ταυτίζονται με το τι νιώθουμε εκείνη τη στιγμή. Για παράδειγμα μπορεί να έχουμε θυμώσει, αλλά να φοβόμαστε να το πούμε, οπότε ο τόνος της φωνής μας να είναι πολύ κοφτός και απότομος, ενώ παράλληλα προσπαθούμε να προσποιηθούμε ότι είμαστε καλά.
Τέτοιες παγίδες σαμποτάρουν την επικοινωνία μας με τους άλλους ανθρώπους και κάνουν την φωνή μας να ηχεί στα αυτιά μας αδύναμη και ισχνή. Όπως στους χειρότερους μας εφιάλτες που μας πλησιάζει κάποιος για να μας κάνει κακό και εμείς αδυνατούμε να αντιδράσουμε. Δεν μπορεί να βγει καθόλου η φωνή από μέσα μας, ούτε φυσικά και να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Τα όνειρα αντανακλούν τους φόβους και τα άγχη μας, θέματα που προσπαθούμε να κρύψουμε όσο πιο καλά γίνεται, αλλά μοιάζει σαν να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Όσα όμως προσπαθούμε να κρύψουμε “κάτω από το χαλί”, με διάφορους τρόπους έρχονται στην επιφάνεια για να μας υπενθυμίσουν ότι είναι ακόμα εδώ!
Τα παραπάνω είναι ίσως αυτά που κρύβονται πολλές φορές πίσω από το ότι νιώθουμε ότι η φωνή μας δεν ακούγεται. Στην πραγματικότητα η φωνή μας δεν είναι δυνατή ούτε σε ένταση, ούτε σε αποφασιστικότητα και πυγμή. Δεν νιώθουμε ίσως ότι αξίζουμε να ακουστούμε, ότι τα λόγια και οι σκέψεις μας έχουν αξία. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι τελικά όντως να μην ακουγόμαστε και οι γύρω μας να μη μας νιώθουν. Μοιάζει σαν να μιλάμε άλλη γλώσσα. Η συνειδητοποίηση είναι το πρώτο βήμα της αλλαγής! Η γνώση δίνει δύναμη και το να εξελισσόμαστε δουλεύοντας όλα τα σημεία που μας δυσκολεύουν θα οδηγήσει στο να στεκόμαστε καλύτερα στα πόδια μας. Μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε το επόμενο βήμα;

LoveLetters