Σήμερα ξύπνησα νωρίς και αναρωτήθηκα τι πρέπει να κάνω, πριν το ρολόι μου δείξει μεσάνυχτα.
Είναι δική μου η απόφαση να διαλέξω, με ποιόν τρόπο θα ξοδέψω τη μέρα μου.
Μπορώ να παραπονεθώ γιατί βρέχει, ή να ευχαριστήσω την βροχή γιατί καθαρίζει την ατμόσφαιρα!
Μπορώ να είμαι θλιμμένος επειδή δεν έχω χρήματα ή να νιώσω ευτυχισμένος, επειδή αποφάσισα να περιορίσω τις δαπάνες μου!
Μπορώ να γκρινιάζω για την υγεία μου, ή να ευγνωμονήσω τον Θεό που είμαι ζωντανός!
Μπορώ να παραπονιέμαι ότι φταίνε οι γονείς μου για τη φτώχεια μου, ή να τους ευγνωμονώ που με έφεραν στον κόσμο!
Μπορώ να βαριέμαι όταν πρέπει να πάω να δουλέψω, ή να νιώθω ευλογημένος, που έχω μια δουλειά!
Μπορώ να δυσανασχετώ, επειδή πρέπει να κάνω κάποιες δουλειές στο σπίτι μου ή να δοξάζω το Θεό, που έχω μία στέγη!
Μπορώ να στεναχωριέμαι, γιατί κάποιοι φίλοι μου με πλήγωσαν ή να είμαι γεμάτος χαρά, επειδή μπορώ να κάνω καινούργιες φιλίες!
Μπορώ να είμαι απογοητευμένος γιατί κάτι που ονειρεύτηκα δεν πραγματοποιήθηκε ή να είμαι ευτυχισμένος γιατί έχω την δυνατότητα, να κάνω μια καινούργια αρχή!
Η μέρα είναι μπροστά μου και με περιμένει.
Περιμένει να την προγραμματίσω, με τον τρόπο που θέλω εγώ!
Κι εγώ είμαι εδώ!
Είμαι ο άνθρωπος που μπορεί να δώσει μορφή και σχήμα σ’ αυτό το υπέροχο έργο!
Γιατί όλα εξαρτώνται μόνο από μένα!!!
Τσάρλυ Τσάπλιν
LoveLetters