Γράφει ο Γιώργος Χίτζιος
Έρχονται και φεύγουν πλοία στα λιμάνια.
Εσύ δεμένος στη στεριά,
αναπολείς νησιά του Αιγαίου
πνιγμένα στα γεράνια.
Κοχύλι αδειανό ανάμεσα σε φύκια ξερά,
σκέφτεσαι μπλε παντζούρια σε σπίτια λευκά,
τρούλους γαλάζιους λευκών εκκλησιών σε κορφές.
Αλλόκοτο καλοκαίρι, μα μη το κλαις.
Αν το νησί
φαντάζει όνειρο αλαργινό,
το κορίτσι σου και συ,
σε όνειρο ζωντανό,
πλέετε σε ωκεανό έρωτα,
φανερά γίνονται τ΄ αφανέρωτα.
