Γράφει ο Δημήτρης Ξυλούρης
Σε μια άλλη πραγματικότητα, απόψε δεν είμαστε χώρια. Απόψε είμαστε μαζί και σε κρατάω μέσα στα χέρια μου. Σου ψιθυρίζω τρυφερά τραγούδια αγαπημένα και σου μιλάω για τα επόμενα ταξίδια μας.
Σε μια άλλη πραγματικότητα, δεν έχουμε χωρίσει, δεν έχουμε σπαταλήσει τη ζωή μας και τη σχέση μας για έναν εγωισμό.
Σε μια άλλη πραγματικότητα εσύ κι εγώ, αχώριστοι στο “μαζί”, γελάμε, κλαίμε, δημιουργούμε, παίζουμε σαν μικρά παιδιά και κάνουμε έρωτα σαν να μην υπάρχει αύριο.
Παλεύουμε με τις σάρκες μας και ξεσκίζουμε τα κορμιά μας στο σταυροδρόμι του πόθου και της καύλας.
Σε μια άλλη πραγματικότητα, εσύ κι εγώ δεν σκορπιστήκαμε σε άλλες αγκαλιές, δεν ξοδευτήκαμε σε υποκατάστατα, δεν μείναμε πάνω από ένα μήνυμα που ποτέ δεν στάλθηκε.
Σε μια άλλη πραγματικότητα η συγγνώμη μου, ήρθε στην ώρα της. Το “σ’αγαπώ” μου ήταν αρκετό να καταλάβεις.
Σε μια άλλη πραγματικότητα, εσύ κι εγώ, δεν χαραμιστήκαμε κορίτσι μου!
