Σε περιμένω  να με γλιτώσεις απ’το σταυρό..

Γράφει η Οδύσσεια

Μεγάλη Τρίτη
η πόλη πένθιμη και σιωπηλή .

Πένθιμα φώτα
στα φαναράκια που σε θυμίζουν .

Νύχτα ασήκωτη
στους δύο ώμους μου πώς να ξεχάσω ,
κλείνω τα μάτια μου
για να σε δω να ησυχάσω .

Μεγάλη Τρίτη
και περιμένω να μ’αναστήσεις ,
να ´ρθείς ξανά
να μου μιλήσεις να μ’αγαπήσεις .

Νύχτα ατέλειωτη
δε με λυπάται ,δε ξημερώνει
κι ούτε σε νοιάζει
η απουσία σου αν με πληγώνει .

Μεγάλη Τρίτη
κλείνω τα μάτια μου να κοιμηθώ ,
έρχεσαι τώρα
και απαιτείς να σε σκεφτώ .

Νιώθω κι εγώ
να τυραννιέμαι σαν το Χριστό,
με καταδίκασες
να υποφέρω να σ’αγαπώ.

Μεγάλο Σάββατο
κι ακόμα κλαίω εγώ θρηνώ,
που δε μ’αγάπησες
μου είναι δύσκολο να το δεχτώ
σε περιμένω  να με γλιτώσεις απ’το σταυρό,
αίμα κυλά απ’τις πληγές μου το βράδυ αυτό.