Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος
“Θέλω έναν άντρα, πιο άντρα από μένα”, έλεγε συνέχεια, και στο τέλος απόμενε μονάχη της.
Κι ακόμη ψάχνει να βρει τον λόγο και την αιτία.
Να σου προτείνω εγώ μια κάποια λύση;
Αν θες έναν άντρα, πιο άντρα από σένα, στείλε ένα αίτημα φιλίας στον Κόναν τον βάρβαρο, που ξέρεις, μπορεί και να ανταποκριθεί.
Αν θες έναν άντρα που να μπορεί να σε παλέψει, προσέγγισε τον Ράμπο ή τον Σβαρτζενέγκερ που τους σκοτώνει όλους και δεν τον κολλάει ούτε σφαίρα.
Αν καμάρι μου θέλεις έναν άντρα τσαμπουκαλεμένο, βρες έναν από τους τόσους πρωταγωνιστές του Μπόλιγουντ. Θα σου πρότεινα και τον Κρίστιαν Γκρεϋ, από τις πενήντα αποχρώσεις του γκρι, αλλά ατύχησες, αυτόν τον πρόλαβε η Αναστάζια Στιλ.
Κάνε κάτι για να λύσεις το πρόβλημα σου, όμως σε παρακαλώ, μέχρι κι αν τελικά, βάλεις λίγη τάξη μέσα σου, άσε τους κανονικούς άντρες στην ησυχία τους.
Άσε τους απλούς θνητούς να έχουν τις αδυναμίες τους, τους φόβους τους και τις ατέλειες τους.
Ας τους να μην θέλουν να είναι πιο μάγκες από εσένα και να είναι οι εαυτοί τους.
Άσε όλους αυτούς, που εσύ τους λες αδύναμους, στις υπόλοιπες που θέλουν έναν άντρα ανθρώπινο. Που θέλουν έναν άντρα ίσο με αυτές κι όχι πιο άντρα.
Και προς Θεού, δεν σου κάνω τον έξυπνο, ούτε και σε ειρωνεύομαι, ή μπορεί και να σε ειρωνεύομαι λίγο αλλά δεν φταίω εγώ, να σε βοηθήσω προσπαθώ, μιας και ξεκάθαρα χρειάζεσαι βοήθεια.
Άσε λοιπόν κορίτσι μου τους λιγότερο άντρες, όπως θες να τους αποκαλείς, γιατί στο υπογραφώ, αυτοί δεν μπορούν να σε παλέψουν. Για την ακρίβεια, κουράστηκαν να ακούνε τις σαχλαμάρες σου και δεν έχουν καμία διάθεση να σου αποδεικνύουν κάθε μέρα τον ανδρισμό τους κι εσύ κάθε μέρα να τους τον αμφισβητείς.
Κι επειδή έχω πάρει φόρα, θα σου πω και κάτι ακόμα.
Οι “πιο άντρες από σένα”, δεν υπάρχουν ή αν υπάρχουν, είναι μόνο σε ρόλους ταινιών, σε κάποιον άλλο ίσως πλανήτη και μέσα στο ανόητο μυαλό σου.
Και γιατί το λέω ανόητο;
Πολύ απλά, γιατί χωρίς να είσαι σε θέση να το καταλάβεις, προσπαθείς να γίνεις άντρας ενώ δεν είσαι. Προσπαθείς να συγκριθείς με κάτι που δεν είσαι. Θέλεις να δηλώσεις κάτι που δεν είσαι και σε αυτή σου την προσπάθεια τα κάνεις λίγο σαλάτα.
Μάθε πως όλοι οι άντρες είναι πιο άντρες από σένα, άσχετα με το αν σου κάνουν ή όχι κι άσχετα με το αν πληρούν τα δικά σου στάνταρ.
Μάθε επίσης πως όλοι οι άντρες, εκτός από αυτούς που παίζουν ρόλους, πολλές φορές λυγίζουν, φοβούνται, κάνουν λάθη και σε καμία περίπτωση δεν είναι ο Ράμπο, αυτό όμως δεν πάει να πει πως δεν είναι άνδρες. Μπορεί κάποιοι να είναι νάρκισσοι, μπορεί να είναι φοβισμένοι, μπορεί να έχουν θέματα κι αυτοί, όπως κι εσύ, όμως, και μην τρομάξεις, μπορεί και να τους κούρασες ή να μην γουστάρουν να ακούνε άλλο τα δικά σου, μπορεί να αρνούνται να μπουν στην σύγκριση που πας να τους βάλεις.
Το ενδεχόμενο του να θέλεις έναν άντρα ίσο με εσένα, το έχεις σκεφτεί;
Την πιθανότητα του να παραμείνεις γυναικά και να δεχτείς στον άντρα σου με τις λογικές του ατέλειες κι αδυναμίες, την έχεις δει ποτέ σου;
Το να μην προσπαθείς να γίνεις άντρας και μανιωδώς να ψάχνεις κάτι πιο ανδρικό από εσένα, σου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό σου;
Το να έχει ο κάθε ένας τον ρόλο του και να βαδίζετε μαζί χέρι χέρι και κάθε φορά που κάποιος από τους δυο πέφτει ο άλλος να τον σηκώνει, το έχεις δει;
Για δες το, γιατί κουράζουν λιγάκι οι σαχλαμάρες σου.
Δες το, γιατί ωραίες είναι οι βαρύγδουπες ατάκες, μα είναι για το facebook κι όχι για την ζωή.
Δες το σου λέω κορίτσι μου, γιατί όταν ζητάς έναν άντρα πιο άντρα από εσένα, δεν σε ζυγώνει ούτε ένας και μάθε ακόμη, πως οι άντρες θέλουν γυναίκες κι όχι ένα λιγότερο ή περισσότερο άντρα από αυτούς.
