Γράφει η Άννα Ζανιδάκη
Νυχτιές που πονά η ψυχή και σφαδάζει η λογική, σε ζητώ και αποζητά τα γιατί και τα διότι μας.
Στα ανήσυχα βράδια της σκιάς του γάμου, της σχέσης, μιας υπόσχεσης, αναζητά το υποσυνείδητο και εφευρίσκει τα δικά του αιτιατά αποτελέσματα, που σαν ξυπνήσει, τρομάζει το συνειδητό.
Υποσυνείδητα τα πάντα ταξιδεύουν και ελλοχεύει ο φόβος και η τρικυμία εκείνης της ψυχής, που δε φροντίσαμε να σώσουμε, παρά με τα εγωιστικά κέντρα να μην είναι σε αποτοξίνωση. Διευθύνει τις καταχρήσεις του με ουσίες ανούσιες ,αλλά ουσιαστικές για να θρέψει εκείνον και μόνο.
Στυλοβάτοες του ανήθικου εγωισμού, η εκδίκηση και η παρόρμηση.
Όμως τα βράδια ξέρουν και εκδικούνται, να μη στέκονται συμπαραστάτες, παρά να οδηγούν και να γίνονται αρχηγοί σε καθεστώτα εξ ολοκλήρου αφασίας και ανορθόγραφης σημασιολογίας ιδεών, αξιών και συναφειών μεταξύ τους.
Αλησμόνητα τα κέντρα του εγκεφάλου που δε λένε να στεγάσουν, παρά οχλαγωγουν και σταυροφορίες κινούνται εναντίον μας, με τις σταυρώσεις του εαυτού μας και τις διασταυρώσεις του είναι μας!
Στα αξημέρωτα τα βράδια, έρχεται ο ύπνος και συνωμοτεί με τον ξύπνιο μας και παίζει τα δικά του παιχνίδια , αναρωτώμενοι αν αυτό που ζούμε είναι η πραγματικότητα ή μη.
Αφήστε το ονειρικό πεδίο, που γίνεται πεδίο βολής των συναισθημάτων μας,με αιχμαλώτους εμάς και δήμιους τους αφήσεις ποτέ των αμαρτιών μας, παρά με εφέτες, τα δίκια μας, που θα συντρίψουν τα ψευδή καθεστώτα της ανέλκυσης των θορύβων και των παταγωδών αποτυχιών του είναι μας.
Αλλά δεν έχει άλλη λύση, άλλη γιατρειά.
Τα πάντα κρίθηκαν, εγκρίθηκαν και διακρίθηκαν.
Ο καθένας τη ζωή του, κι ας ελπισουμε τα βράδια να μην είναι πια αξημέρωτα, καθώς συνειδητοποιήθηκε η θέση και η διάθεσή μας, όπως και δρομολογήθηκε η λογική μας και η ενσυναίσθησή μας.
Τώρα πια, αφήνω πίσω τα αξημέρωτα κι ανείπωτα λόγια και απευθύνομαι σε διαρκείας συζητήσεις της αλήθειας μου με νέα αλήθεια και νέα υπόσταση, με νέα ύπαρξη και νέο καθεστώς ευπρέπειας της συνδιαλλαγής μας!
Ο κλειδοκράτορας βρέθηκε ξέχωρα και η καρδιά μας θα χτυπά μόνο για ότι δένει και ενώνει, θα πουν πολλές ψυχές που ναι στη δική μας θέση!
