Γράφει η Μαρία Αρφαρά
Τι νόημα έχει αν κρύβουμε τα συναισθήματά μας στα άδυτα της ψυχής μας;
Θα ήθελα να μου απαντήσεις ειλικρινά. Εσύ διστάζεις να εκφράσεις όλα όσα αισθάνεσαι; Αν η απάντησή σου είναι θετική έχεις αναλογιστεί ποτέ το γιατί; Φοβάσαι μην τυχόν και πληγωθείς; Φοβάσαι να εκτεθείς; Ε και;
Όλα τα συναισθήματά μας πηγάζουν από το εκάστοτε άτομο το οποίο μας βοηθά να βγουν στην επιφάνεια. Είτε είναι το μίσος, η αγάπη, ο πόθος, η λύπη, η χαρά, το πάθος.
Αν ένα άτομο σου προκαλεί το συναίσθημα της αγάπης, φώναξε πόσο πολύ τον αγαπάς. Φώναξε πόσο πολύ χαίρεσαι όταν βρίσκεσαι κοντά του! Ακόμη και αρνητικά να είναι τα συναισθήματά σου μην διστάσεις να τα εκφράσεις διότι θα απομακρύνεις από κοντά σου τοξικούς ανθρώπους οι οποίοι θα έκαναν δυσβάστακτη την καθημερινότητά σου.
Ζούμε σε μια εποχή όπου η καχυποψία κυριαρχεί, με αποτέλεσμα να μένουμε απλοί παρατηρητές και απαθείς σε οποιαδήποτε εκδήλωση αγάπης και προσοχής προς το πρόσωπό μας. Αυτό έχει σαν συνέπεια να απομακρύνονται άτομα από κοντά μας τα οποία ενδιαφέρονται πραγματικά για εμάς. Κι αυτό γιατί σε μια σχέση ότι δίνεις, πρέπει να παίρνεις. Και δεν εννοώ υλικά αγαθά αλλά αγάπη, αφοσίωση, προσοχή. Κάθε πράξη αγάπης, αφοσίωσης, προσοχής πρέπει να συνοδεύεται από λόγια. Οι πράξεις με τα λόγια είναι αλληλένδετα. Είναι ανώφελο να προσπαθεί μονάχα ο ένας. Όσο δοτικός κι αν είναι , αν δεν εισπράξει το αντίστοιχο κάποια στιγμή κουράζεται, αποχωρεί και εσύ καταλήγεις να μένεις παρέα με την μοναξιά σου.
Για αυτό λοιπόν να φωνάζεις τα συναισθήματα σου όσο πιο δυνατά μπορείς.. Δεν τους αξίζει η σιωπή!
