Γράφει η Γεώρα
Θα ήθελα να ήξερα, αν τελικά ένα μικρό κομμάτι από το μέσα σου, πειράχτηκε από την ιστορία μας!
Αν άφησα αποτύπωμα στην καρδιά σου. Αν κάποιες στιγμές συγκρίνεις καταστάσεις. Αν έρχομαι στο μυαλό σου, απρόσκλητη, στις πιο βαθιές σου συνήθειες. Κι’ αν σκας ένα μικρό χαμόγελο όταν συμβαίνει αυτό.
Αν πείραξα την καθημερινότητά σου με τρόπο γλυκό. Αν με αναζητάς έστω και για ένα δευτερόλεπτο. Στις στιγμές που χάραξα εμένα στη ζωή σου, αν τελικά σε άγγιξε η ευαισθησία μου. Αν κατάφερα το τοίχος του πόνου σου να νικήσω!
Αν όταν φοράς την ζακέτα που σου πήρα δώρο χαμογελάς. Ή ακόμα κι’αν την έχεις καταχωρήσει στα «τρυφερά απαγορευμένα» θέλεις να ξανά ζήσεις τη στιγμή που σου τη χάρισα.
Θα ήθελα να ήξερα αν τελικά είχα χώρο στην καρδιά σου! Αν κατάφερα να κατοικήσω εκεί. Όχι από θέμα εγωισμού. Από θέμα αγάπης ρωτάω. Θέλω να ξέρω αν με κουβαλάς μέσα σου! Αν άλλαξα το σκληρό μανδύα που σε έπνιγε. Αν αρχίζεις να ζεις ξανά.
Θα ήθελα να ήξερα, αν έμεινε λίγη από την αγάπη μου, μέσα σου! Για να είμαι ήρεμη, πως όταν θα λυγίζεις, όταν θα πονάς, όταν θα απελπίζεσαι, εκείνη η φωτίτσα που “κοιμάται” μέσα σου από εμένα, θα σου δίνει δύναμη να συνεχίζεις.
Θα ήθελα να ήξερα, αν θυμάσαι που σου είπα πως λόγο δεν έχεις να φοβηθείς εμένα! Αν για πάντα θα είμαι έστω και φευγαλέα, κομμάτι σου. Κι’ ας μπορούσαμε!
Πολλές φορές αφήνουμε να μας νικήσουν μικροπράγματα. Τουλάχιστον, αν δεν είμαστε μαζί, ας είμαστε ο ένας ένα γλυκό κομμάτι ψυχής για τον άλλον. Για μένα είσαι!
Γι’ αυτό απάντησέ μου, πειράχτηκε κάτι από το μέσα σου από εμάς ; Δεν φτάνουν μόνο τα βλέμματα. Έχω την ανάγκη της επιβεβαίωσης με λόγο. Γιατί το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια ορισμένες φορές.
Με καταχώρησες στα «τρυφερά απαγορευμένα» αγάπη μου;
