Γράφει η Φύλλις Γκούστη
Σκοτάδι και φως.
Στο γύρισμα του σκοταδιού να φωτιστεί μην μπερδευτείς.
Το φως το ίδιο για σκοτάδι θα μοιάζει.
Και η μεταμόρφωσή σου,
θα μοιάζει θάνατος σωστός.
Σήκωσε τα μάτια, ευθεία το βλέμμα.
Πέρα από την ομίχλη να μπορείς να δεις.
Μπροστά.
Μπροστά μ’ακούς;
Το πίσω πάει και το προηγούμενό σου βήμα τσακίζεται στο χάος της σαθρής γέφυρας που διασχίζεις.
Μπροστά. Τα μάτια ευθεία στο μπροστά.
Στον στόχο. Τον σκοπό.
Την αγάπη.
Η αγάπη σου για σένα θα σε κρατήσει
και αγκαλιά στο μονοπάτι θα σε φέρει.
Μπροστά μ’ακούς;
Και όσο προχωράς, ένα τόσο δα μικρό κομματάκι σκοταδιού θα φωτίζει.
Αργά, μα σταθερά.
Την κερδίζεις βήμα βήμα την μάχη με το φως.
Αργή διαδικασία ναι, ένα όμως σίγουρο.
Ό,τι με θάρρος και σοφία κατακτάς, δεν χάνεται.
Στον δρόμο της μεταμόρφωσης ό,τι κατακτάς,
εργαλείο στην φαρέτρα σου γίνεται.
Προχώρα μ’ακούς;
Μπροστά μ’ακούς;
