Γράφει η Τζένη Γιαννοπούλου
Γυναίκα ρε φίλε. Από τους πιο πολυσύνθετους και πολύπλοκους οργανισμούς στον κόσμο. Έχουν γραφτεί άπειρα βιβλία, στίχοι και τραγούδια για χάρη της. Γυναίκα μάνα, γυναίκα σύντροφος, γυναίκα…όλα. Ακόμα και η ίδια η ζωή, γυναίκα είναι. Και η μάνα γη, γυναίκα κι αυτή. Από μια γυναίκα ερχόμαστε όλοι στον κόσμο.
Και πως κατακτάς ρε φίλε ένα τέτοιο πλάσμα; Πως την κάνεις δική σου; Πως τη μαθαίνεις; Όχι πάντως γδύνοντας το σώμα της. Πρέπει να σκάψεις πιο βαθιά. Πρέπει να είσαι έτοιμος να γδύσεις την ψυχή της και να βυθιστείς στα άδυτά της.
Να μάθεις τις ιστορίες που κρύβονται πίσω από κάθε σημάδι, κάθε ουλή σε αυτό το σώμα που κατάφερες και ξεγύμνωσες. Τι την πόνεσε, τι την πλήγωσε, τι την άγγιξε. Βάλε τον εαυτό σου στη θέση της, για να μάθεις πως έχει κινηθεί στη ζωή, τι διαμόρφωσε την προσωπικότητά της.
Άγγιξε την καρδιά της, το μυαλό της, και όχι μόνο το σώμα της. Νιώσε την υγρασία από τα μάτια της και μάθε τους λόγους για τον πόνο και τη λύπη μέσα τους. Δες το σπινθήρισμα στο βλέμμα της και ανακάλυψε αυτά που την κάνουν να γελάει σα μικρό παιδί. Χάιδεψε τα μαλλιά της πίσω από τα αυτιά της και άκου προσεκτικά τα ψέματα που την έχουν κάνει να χάσει την εμπιστοσύνη της στους ανθρώπους, άκου την αλήθεια της.
Άκου για τα εμπόδια στο δρόμο της, όλα αυτά που είχε να αντιμετωπίσει σε ένα κόσμο που την απογοήτευσε, που την έκανε να νιώσει εγκαταλελειμμένη σε ένα βαθύ, σκοτεινό καταφύγιο. Δείξε της ότι είναι όμορφη έτσι “σπασμένη”, κάνε την να αισθανθεί πέρα από τον πόνο. Διέγειρέ της το μυαλό, το σώμα και την ψυχή της. Βοήθα την να ενώσει τα σπασμένα κομμάτια της καρδιάς της και να γίνει ολόκληρη ξανά.
Δώστης ένα φιλί και οδήγησέ την μέσα από το μακρύ δρόμο του σκοταδιού, στο φως της αγάπης. Άφησε το σημάδι σου σε αυτήν – κράτα σφιχτά τη στενότητα στην καρδιά της και αγκάλιασέ την. Γέμισε την με ακόμα περισσότερη ζωή από αυτή που έχει βρει. Αύξησε τις αισθήσεις που δεν γνώριζε για καιρό – ώθησε τη να γίνει καλύτερη από αυτό που έχει γίνει.
Κάνε την να χαμογελάσει, να γελάσει, αληθινά, όχι προσποιητά όπως έκανε ως τώρα. Μέσα από το γέλιο να ξεχάσει όλο τον πόνο από ό,τι αισθάνθηκε, είδε, άκουσε, γεύτηκε, ακόμα και την απόλυτη ανυπαρξία από το μαγνητικό πεδίο που την είχε βαρύνει. Εκτίμησε τους ήχους που κάνει – τον τρόπο που γελάει. Χρησιμοποίησε τη γλώσσα σου για να λες γλυκά τίποτα όπως η αξία του χρόνου, της αγάπης και της συντροφικότητας
Παρατήρησε πως μιλάει και νιώσε τη δύναμή της μέσα από όλα αυτά που πέρασε. Άφησε την άναυδη με τον τρόπο που φροντίζεις για εκείνη. Υπενθύμισέ της ότι είναι επιθυμητή – πώς οι ατέλειες της είναι μέρος της και η σπασμένη της κατάσταση την καθιστά ολόκληρη και δυνατή, συνθέτοντας τον εαυτό της κομμάτι-κομμάτι.
Μεταχειρίσου το σώμα της σαν να είναι ένας ναός που την υποστηρίζει – την κρατάει τόσο κομψά – σαν να είναι μια θεά. Δε χρειάζεται έναν άλλον άντρα για να την επισκευάσει. Χρειάζεται ένα σύντροφο για να χτίσει μαζί της – να τη βοηθήσει να ξανασυνδεθεί σαν ένα παζλ.
Κομμάτι με κομμάτι, λίγο λίγο, θα σε δεχτεί ολοκληρωτικά.
Μόλις έχεις ξενυχτήσει την κρυφή καρδιά της, μόλις νιώσει άνετα στο πετσί της, μόλις η γύμνια της ψυχής της θα σε αγγίξει ολοκληρωτικά, τότε θα ξέρεις πως την έχεις κατακτήσει. Και θες δε θες….σε έχει κατακτήσει και εκείνη.
