Γράφει η Ιωάννα Βασιλειάδου
Τι άραγε είναι η αγάπη; Ποιο είναι αυτό το συναίσθημα που σε κάνει να πετάς στα σύννεφα άλλα ενίοτε σε προσγειώνει απότομα; Τι είναι πιο ωραίο; Ν’αγαπάς ή ν’ αγαπιέσαι; Ποιο είναι πιο ισχυρό; Ποιο είναι πιο ανεπανάληπτο;
Πολλές συζητήσεις έχουν γίνει κατά καιρούς αλλά πόρισμα δεν έχει βγει ακόμη! Κι αμφιβάλλω αν ποτέ βγει…
Υπάρχουν πολλοί υποστηρικτές της πρώτης θεωρίας δηλαδή του “ν’αγαπάς” κι άλλοι τόσοι του “ν’ αγαπιέσαι”.
Υπάρχουν βεβαίως και οι οπαδοί της αμοιβαίας αγάπης, δηλαδή του “ν’αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι”.
Φυσικά είναι κι αυτοί που δεν πιστεύουν καν στην αγάπη. Την θεωρούν τετριμμένο συναίσθημα.
Κατά την γνώμη μου η αγάπη είναι το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή! Το σημαντικότερο, το ουσιαστικοτερο, το ωραιότερο! Είναι το νόημα της ζωής! Το οξυγόνο της ανθρώπινης ύπαρξης! Όμως όσο σπουδαίο και θεμελιώδες είναι ν’αγαπάς, άλλο τόσο και ακόμη ίσως σπουδαιότερο είναι και ν’ αγαπιέσαι!
Γιατί αγάπη χωρίς ανταπόδοση είναι μισή αγάπη, κουτσουρεμενη! Είναι άδικο και ελλιπές! Όταν αγαπάς πετάς, αλλά το ωραίο είναι να πετάτε παρέα! Η αγάπη θέλει δύο!
Κι όταν αγαπιεσαι μπορεί αυτό να σε κολακεύει αλλά δεν σε γεμίζει!
Γι αυτό αμοιβαία αγάπη! Δούναι και λαβείν συναισθήματων! Εκρηκτικό μίγμα αλληλοτρυφεροτητας!
Ν’ αγαπήσεις και ν’αγαπηθείς! Εκεί είναι η μαγεία!