Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης
Τον εαυτό σου, έχεις προλάβει να τον αγαπήσεις;
Ή απλά ρίχνεσαι από την μία αγκαλιά στην άλλη για να βρεις κάποιον να σου γεμίζει αυτή την ανάγκη;
Γιατί, μην γελιέσαι, είναι ανάγκη σου να αγαπάς τον εαυτό σου..
Είναι ανάγκη σου να μάθεις πώς να τον αγαπάς. Με τα ελαττώματά του και τα όλα του.
Αν δεν μπορείς εσύ, πώς περιμένεις κάποιον άλλο να το κάνει για σένα;
Και πώς γίνεται να ξέρεις τί χρειάζεσαι από κάποιον όταν καλά καλά δεν ξέρεις τί χρειάζεσαι από εσένα την ίδια;
Είναι παράλογο.
Και γιατί; Για να μην μείνεις μόνη.
Φοβάσαι να ακούσεις τις σκέψεις σου.
Μα αν δεν μείνεις μόνη να τις ακούσεις, τί ακριβώς περιμένεις;
Την νέα σου σχέση, του κουτιού, να σου κάνει τον διερμηνέα του εαυτού σου;
Να σου πει τί θες και τί όχι;
Άντε, νιώσε ανεξάρτητη γυναίκα εσύ έτσι.
Άντε, νιώσε πως έχεις τον έλεγχο..
Κι αφού κουραστείς με όσα σου προσφέρει, τα οποία εκείνος θέτει πως εσύ θες, αλλά στην πραγματικότητα δεν ταιριάζουν στον αληθινό χαρακτήρα σου, άντε να ξανακάνεις το ίδιο λάθος με τον επόμενο.
Με νευριάζεις πολύ γιατί υποτιμάς τον εαυτό σου και τον πουλάς όπου νά’ναι, όσο νά’ναι, με κάτι κριτήρια αστεία κι επιφανειακά.
Κάνεις την ζωή σου ένα πείραμα.
Δοκιμάζεις νέες φόρμουλες να δεις ποια θα πιάσει κι αναλώνεσαι σε ανθρώπους που, όχι μόνο δεν σε εκφράζουν, αλλά σε μειώνουν στα ίδια σου τα μάτια.
Δεν βγαίνει έτσι το αποτέλεσμα που θες..
Λίγοι άνθρωποι έχουν ευτυχήσει από καθαρή τύχη.
Μια ζωή έχεις μπροστά σου, μην την ξεπουλάς στον τζόγο..
Μάθε τον εαυτό σου, επιτέλους.. και τράβα μπρος με σιγουριά, αυτοπεποίθηση και γνώση.
Αλλά να ανατιμήσεις τον χαρακτήρα σου. Μην κάνεις από συνήθεια τα ίδια λάθη..
Ούτως ή άλλως, τα λάθη υπάρχουν για να μαθαίνουμε, όπως λένε.. ε, μάθε κι εσύ πια..
Αποφοίτησε επιτέλους.. οι αιώνιοι φοιτητές δεν είναι της μόδας πλέον..
Μην φοβάσαι την μοναξιά.
Την χρειάζεσαι.
Με μέτρο, όπως όλα, βεβαίως.. αλλά μην την φοβάσαι..
Να είσαι σίγουρη πως αφού μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου, η μοναξιά θα σε αφήσει ευγενικά ίσως και με ένα μειδίαμα στα χείλη της.
Γιατί ως τώρα, κορίτσι μου, δεν έχει φύγει στιγμή από το πλάι σου.
Μπορεί να προσπαθείς να την αγνοείς, να κρύβεις την εκκωφαντική της σιωπή με τους θορύβους των σχέσεών σου, αλλά είναι εκεί.. και ξέρεις πολύ καλά, όσο κι αν αρνηθείς να το παραδεχτείς, πως η μοναξιά μέσα στην σχέση είναι ό,τι χειρότερο.
Ακυρώνει τον ίδιο τον ορισμό της σχέσης και κάνει αυταπόδεικτη την ανάγκη του χωρισμού και για εσένα που φοβάσαι την μοναξιά, είναι η γρηγορότερη οδός προς μία φάση άρνησης, όπου και διαιωνίζεις το πρόβλημά σου.
Βγες πια από αυτόν τον φαύλο κύκλο και γίνε η γυναίκα που έχεις μέσα σου.
Τότε και θα αξίζεις τον άντρα που θα έχεις εσύ επιλέξει να έχεις πλάι σου.
Τότε και θα σε αξίζει κι εκείνος.. και τότε θα νιώσεις πιο ελεύθερη από ποτέ, γιατί θα είσαι εκεί ακριβώς που είχες πάντα την ανάγκη να βρίσκεσαι.
Στην ολοκληρωμένη και γεμάτη εκδοχή σου.
