Το μόνο που θέλω, είναι να σε βλέπω να γελάς.

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου

Το μόνο που θέλω, είναι να σε βλέπω να γελάς. Το μόνο που θέλω, είναι να σε βλέπω και να σε νιώθω ευτυχισμένο. Γι’ αυτό είμαι εδώ. Για να σε ηρεμώ και να σε χαλαρώνω. Για να σ’ αγαπάω, να σε στηρίζω, να σε προσέχω. Είμαι εδώ, για να “κλέβω” λίγο απ’ το βάρος που κουβαλάς, στους δικούς μου ώμους.

Είμαι εδώ για σένα, δεν θα κουραστώ ποτέ να στο λέω. Όσα ζόρια κι αν τραβάω, δεν θα διστάσω να ζαλωθώ και λίγα απ’ τα δικά σου. Το πόσα κουβαλάω στη δική μου πλάτη εξάλλου, έρχεται δεύτερο μπροστά στο χαμόγελό σου.

Είμαι εδώ και θα είμαι εδώ, να σ’ αγκαλιάζω και να σκύβουμε μαζί πάνω από κάθε σου πρόβλημα κι ας έχω πίσω μου εκατό δικά μου να λύσω. Δεν φοβάμαι όταν σ’ έχω κοντά μου. Δεν πρέπει να φοβάσαι όταν μ’ έχεις κοντά σου.

Είμαι εδώ και δεν υπάρχει τίποτα, που θα μπορούσε να μ’ εμποδίσει να είμαι δίπλα σου όταν με χρειάζεσαι. Τίποτα! Μ’ ακούς; Κανένα εμπόδιο, δεν είναι ικανό να μη μ’ αφήσει να φτάσω κοντά σου, όταν νιώσεις την ανάγκη.

Σ’ αγαπάω! Σ’ αγαπάω κι όπου κι αν είμαι, όπου κι αν είσαι, αρκεί ένα δικό σου “σε χρειάζομαι”, για να σου πω “κλείσε, έρχομαι” και να βρεθώ κοντά σου…