Το πιο ανεκτίμητο δώρο στη ζωή, λέγεται “χρόνος”

Γράφει η Ιωάννα Ιακωβίδου

Τη στιγμή που θες να κοιτάξεις κατάματα τον ήλιο για 2 λεπτά και να πάρεις ζεστασιά αλλά, δε το κάνεις.
Τη στιγμή που έχεις την ευκαιρία να περπατήσεις ξυπόλυτος σε μια παραλία και δε το κάνεις γιατί έχεις υποχρεώσεις, όπως να πλύνεις ρούχα.
Τη στιγμή που μπορείς να καλέσεις τους γονείς σου και να μιλήσεις μαζί τους για ασήμαντα πράγματα στο τέλος της μέρας, αλλά δε το κάνεις γιατί πρέπει να κοιμηθείς νωρίς.
Τη στιγμή που έχεις την επιλογή να μην πικράνεις έναν άνθρωπο που αγαπάς, αλλά ο θυμός σε ξεπερνάει.
Τη στιγμή που κρατάς σφιγμένο το στόμα σου ενώ θέλεις να πεις ένα σ’αγαπω ένα συγγνώμη κι ένα ευχαριστώ, αλλά δε το κάνεις γιατί πιστεύεις πως έχεις χρόνο να το κάνεις αύριο, μεθαύριο κάποια πιο κατάλληλη στιγμή.
Τη στιγμή που σου ζητάει η Μανα σου, το παιδί σου να πάτε στο θέατρο μαζί και σκέφτεσαι πως είναι ακριβό το εισιτήριο.
Όλες αυτές τις στιγμές είναι που δε λες κάτι που θέλεις από εγωισμό και από πείσμα. Δεν κάνεις πράγματα που λαχταράς για να μην ξοδέψεις χρήματα ή χρόνο από την καθαριότητα και την ρουτίνα ή απλά υποτιμάς την αξία τους, να θυμάσαι πως ίσως περάσουν χαθούν και χάσεις την ευκαιρία να τις ζήσεις ξανά με τους ίδιους ανθρώπους.
Ίσως δεν μπορέσεις να αγκαλιάσεις τους ανθρώπους σου λέγοντας τους ποσό πολύτιμοι είναι για σένα.
Ο χρόνος είναι το δωρεάν ανεκτίμητο στοιχείο του κόσμου.
Ένα στοιχείο που δεν είναι ανεξάντλητο, δεν έχει την ίδια δυναμική σε όλες τις ηλικίες.
Μα κυρίως ένα στοιχείο που σου φωνάζει μην με ξοδεύεις χωρίς νόημα, μέσα στον θυμό και την κακία.
Ο χρόνος είναι στιγμές που περνάνε και χάνονται στο παρελθόν που δεν μπορείς με κανέναν τρόπο να επιστρέψεις. Γι’ αυτό μην ξεχνάς να ζεις κάθε μέρα σου σαν να είναι η τελευταία σου.