Γράφει η Ειρήνη Μουμούρη
«Η κοκαΪνη είναι εξόχως εθιστική ουσία, ίσως η πιο ισχυρή», μας έλεγε ο καθηγητής τοξικολογίας στην σχολή. Τον κοίταξα καλά, καλά και ας ήμουν εγώ η μαθητευόμενη κατάλαβα, προφανώς ήξερε μόνο την χημεία της κοκαϊνης και όχι του κορμιού. Τώρα χρόνια μετά θα του επιβεβαίωνα και πάλι ότι ο απελπισμένος, ο σκοτεινός, ο αυτοκαταστροφικός έρωτας προκαλεί την μεγαλύτερη εξάρτηση στην ψυχή από οποιοδήποτε άλλο ναρκωτικό, που έχει φτιαχτεί σε εργαστήριο χημείας.
Η πιο δυνατή χημεία, η πιο εθιστική, η πιο ερεθιστική είναι ανάμεσα σε δύο κορμιά- χρήστες. Χρήστες γιατί χρησιμοποιεί το ένα το άλλο για την δόση του στην ευτυχία. Ο έρωτας μπαίνει στην φλέβα, φθάνει στην καρδιά και γίνεται εξάρτηση οριακή! Δεν μπορείς να την αρνηθείς, κάθε μέρα την έχεις ανάγκη όλο και πιο πολύ!
Τι κάνει η πρέζα; Σε γονατίζει, σε τερματίζει γιατί σε εξευτελίζει. Τι κάνει ένας αλήτης έρωτας , ακριβώς τα ίδια. Εύκολα να του ξεφύγεις δεν μπορείς, δεν θες. Και ας πονάς, μόλις γελάσεις λίγο μαζί του, τα πάντα ξεχνάς και συνεχίζεις μοιραία κάθε δόση στη φλέβα σου να «χτυπάς». Ξέρεις όμως, ότι εσένα χτυπάς όταν σε όλα λες «ναί». Ναί στην αδιαφορία, ναί στην απιστία, ναί στην κοροϊδία ,ναί στην απαίτησή του.
Ναι σε αυτόν και όχι σε εσένα, αυτή είναι η ιστορία ανάμεσα σε χρήστη και σε έμπορο έρωτος!
Έρωτες κοκαΐνης και η λογική χαμένη! Προσπαθείς να αποκοπείς από την εξάρτησή σου και κάθε φορά επιστρέφεις πιο δυνατά και ας πονάς πιο πολύ. Κάθε φορά επιστρέφεις πιο κατεστραμμένος και το χειρότερο είναι ότι ελπίζεις περισσότερο! Ξανά και ξανά από την αρχή στον ίδιο μάταιο κύκλο της προδοσίας.
Τι φταίει; Το πάθος, η μοναξιά, η ανάγκη, αυτά γίνονται αιτία για να είσαι εσύ πρεζόνι ψυχής, πιο υπάκουο από ποτέ. Το πάθος αποφασίζει τις νύχτες, που κορμί πεινασμένο, χάνεσαι και δεν σε νοιάζει. Η μοναξιά σε απελπίζει τις μέρες, που εσύ χαμογελάς και ας είναι ένα ψέμα η αιτία. Αυτό το ψέμα σε κάνει να ονειρεύεσαι, να λαχταράς, να δέχεσαι αυτά, που για λάθος καταλαβαίνεις. Για αυτό το ψέμα, που είναι η αληθινή κοκαΐνη σου, δεν αποχαιρετάς μια και καλή. Θα σωθείς; Άγνωστο, κατά βάση, ίσως και αποφασισμένα να μην θες.
Ο εμμονικός έρωτας είναι το ναρκωτικό, που μπαίνει σε κάθε σπίτι, σε κάθε λογική. Σε κάθε επανάληψη του, σε εμπορεύεται στεγνά. Θα πρέπει να διώκεται ποινικά γιατί σε διαλύει αλλά ποιός να τα βάλει μαζί του; Το παιχνίδι είναι χαμένο αφού όλοι ερωτεύονται, παθιάζονται, γονατίζουν, όλοι οι λογικοί και οι παράλογοι αυτής της κοινωνίας, άλλοι κρυφά άλλοι φανερά.
Η κοκαΐνη κύριε καθηγητά είναι ένα χημικό ναρκωτικό, υπάρχει και μια ελπίδα για απεξάρτηση, «κόβεται» η χημεία. Ο έρωτας, που φτιάχνεται από την ίδια την ψυχή, είναι η ψυχοτρόπος ουσία της, είναι κομμάτι δικό της, της δίνει θάνατο και αθανασία. Κόβεται η ψυχή; Ναι, μόνο που κομματιάζεται, για να γίνει αυτό.
Κομματιασμένες ζωές από έρωτες της κοκαΐνης, με σημάδι βαθύ ότι έζησαν.
Έρωτας, σκέτη κοκαΐνη, ίσως να είναι η μόνη κατάχρηση, που σε ενώ σε καίει, μάνα σου γίνεται και σε ξαναγεννά. Παιδί εσύ κακοπαθημένο συνεχίζεις να γυρνάς στους δρόμους, ανάμεσα σε άγνωστους πολλούς, που σου χαμογελάνε και χέρια απλώνουν. Παιδί εσύ μαθημένο πια, έχεις αλλάξει ουσία για να προμηθεύεσαι. Αγάπη τώρα είναι η δόση σου!
Αγάπη, εξόχως εθιστική ουσία, με παρενέργεια ουδεμία! Γραμμένο σε όλα τα βιβλία.
