Γράφει η Φλώρα Σπανού.
Έλα να ανταμωθούμε, αγαπημένε μου, απόψε ετούτη την όμορφη νύχτα,
ετούτη τη νύχτα με πανσέληνο.
Κοίτα πως μας χαμογελάει από εκεί ψηλά το ολόγιομο φεγγάρι.
Να, κοίτα το πώς καθρεφτίζεται επάνω στα γαλήνια νερά της θάλασσας.
Κοίτα το πώς παίζει παιχνιδιάρικα επάνω στο μαύρο σεντόνι της.
Κοίτα το τι όμορφο και τι μαγευτικό που είναι.
Τ’ ακούς πως ψιθυρίζει, πως τραγουδάει γλυκά; Έ τ’ ακούς;
Μακάρι να μπορούσαμε να ακούγαμε μαζί τα γλυκά του τραγούδια,
να ταξιδεύαμε παρέα με τα παραμύθια του.
Να ήμουνα εγώ η πριγκίπισσα που για χάρη της θα σκαρφάλωνες μέχρι τον μαυροπίνακα του ουρανού για να μου κατέβαζες ένα από τ’ άστρα του.
Έλα αγαπημένε μου ετούτη την μαγευτική νύχτα, άκου την πως μας καλεί.
Έλα να αγαπηθούμε, να ονειρευτούμε, να ταξιδέψουμε μαζί επάνω στο κύμα της θάλασσας, να ‘ναι βαρκάρης μας το φεγγάρι, τ’ άστρα συνοδοιπόροι μας και το ψιθύρισμα της νύχτας η μελωδία που θα μας γαληνεύει την ψυχή.
Έλα να πιάσουμε τον αφρό της θάλασσας και να τον κάνουμε το πουπουλένιο μας στρώμα.
Έλα να χορέψουμε επάνω στο χρυσό σεντόνι της άμμου αγκαλιασμένοι μέχρι το ξημέρωμα που θα βγει ο ήλιος και θα μας αγκαλιάσει τρυφερά, γλυκά και στοργικά με τις λαμπερές του αχτίδες.
Άκουσε το φεγγάρι.
Ετούτη η νύχτα είναι λέει για μας, μονάχα για μας.
Κοίτα το πως μας κοιτάζει αγαπημένε μου. Ακούει τις επιθυμίες μας και θέλει να μας τις πραγματοποιήσει. Θέλει να ζήσουμε αυτή τη νύχτα. Αυτή τη μοναδική νύχτα.
Άκου πως μας καλεί.
Λέει πως δεν θα ‘ναι όλες οι νύχτες ίδιες.
Γι’ αυτό άκουσε το αγαπημένε μου κι έλα να με βρεις , κάτω από το φως της πανσελήνου θα ‘μαι και θα σε περιμένω.
Μην σκεφτείς το αύριο, μην σκεφτείς το μετά, ζήσε μόνο το απόψε που είναι τόσο μαγικό,
ολότελα μαγευτικό και απροσδόκητα ερωτεύσιμο.
Άκουσε το φεγγάρι και έλα να με βρεις.
Μη διστάσεις λεπτό. Μην ακούσεις κανέναν. Μόνο την καρδιά σου.. και το φεγγάρι!
LoveLetters
Join the discussion