Γράφει ο Τριστάνος
Φώναξε, δεν σε φοβάμαι πια.
Μίλα, δεν σε υπολογίζω πλέον.
Πες μου τις βλακείες σου για άλλη μια φορά. Στόλισε με, με τα ηλίθια και ψεύτικα λόγια σου.
Εκεί θα κάθομαι και θα κάνω ότι σε πιστεύω. Θα ανοίγω τα μάτια μου διάπλατα και θα εκπλήσσομαι με την απεριόριστη αγάπη που θα μου υπόσχεσαι για άλλη μία φορά.
Το μόνο πρόβλημα όμως, είναι ότι δεν μου την έδειξες ποτέ σου. Είσαι ένα ψέμα που παλεύεις να γίνεις αλήθεια, διότι ούτε εσύ ο ίδιος δεν θέλεις να παραδεχτείς αυτό που είσαι.
Είσαι ένας ηθοποιός, που πλέον έχασες την πειθώ σου ρε. Δεν σε πιστεύει κανείς. Είσαι η ντροπή του είδους σας και απορώ πού θα βρεις δουλειά ξανά. Ποιος θα σε πάρει με τόσο άθλια ερμηνεία; Ένας ηθοποιός της δεκάρας κατάντησες.
Έλα, πες μου ξανά πόσο με αγαπάς. Μου αρέσει να το ακούω και να γελάω με τον γλαφυρό σου τόνο, που έξυπνα τον δούλεψες για άλλη μια φορά, για να με συγκινήσεις.
Πες μου, για εκείνα που βαθιά συναισθήματα που έχεις κρυμμένα και πως δεν θέλεις να με χάσεις. Ότι όλα θα φτιάξουν, απλά χρειάζεσαι λίγο χρόνο. Ότι δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς εμένα και ότι είμαι σπάνιος άνθρωπος κτλ.
Είδες; το έχω μάθει καλά το ρεπερτόριο σου. Και αφού τελειώσεις με το ρόλο σου, καλό θα ήταν να μου λύσεις και μερικές απορίες.
Για εκείνα τα βράδια, που έδειχνες τον ερωτισμό σου σε ξένα σώματα. Για τα κλειστά τηλέφωνα και τις μέρες που ήθελες δήθεν να σκεφτείς.
Πες μου για τους φίλους που σε παρέσυραν, για την άτυχη στιγμή που είχες πιει πολύ και δεν ήξερες τι έκανες. Εξήγησε μου πώς γίνεται να έρχεσαι μόνο όταν με χρειάζεσαι και γιατί κοιτάς με τρόμο το τηλέφωνο σου κάθε φορά που ανάβει.
Πολύ μου αρέσει να τα ακούω και να νιώθω τον πόνο σου.
Δεν μπορώ να καταλάβω, πώς τόσο καιρό κατάπινα όλα αυτά που με “τάιζες”, για να μου κρατάς το ενδιαφέρον αναμμένο. Διότι καιρό στα μαζεύω να ξέρεις.
Και δεν απορώ με σένα, αλλά για μένα που τα πίστευα και ανεχόμουν τις ευφάνταστες ιστορίες σου και έτρεφα ελπίδες για μας. Μόνο που η δική μας ιστορία, ήταν άλλο ένα παραμύθι, που είχες μάθει εξαιρετικά να σερβίρεις, για να καρπώνεσαι τα οφέλη αυτού.
Πάρε λοιπόν τη μάσκα σου και τα γελοία χειρόγραφα σου και τράβα να πουλήσεις αλλού τα παραμύθια σου, διότι εδώ η παράσταση κατέβηκε και δεν πρόκειται να παιχτεί ξανά.
Από εδώ και πέρα θα ανεβάζουμε έργα που θα βασίζονται σε αληθινές ιστορίες και θα υποστηρίζονται μόνο με πράξεις και όχι με κούφια λόγια ντυμένα με όμορφα περιτυλίγματα.
